OCENIANIE KSZTAŁTUJĄCE

1. 2008 OCENIANIE KSZTAŁTUJĄCE

2. OK DEFINICJA OCENIANIE KSZTAŁTUJĄCE (OECD) „CZĘSTE, INTERAKTYWNE OCENIANIE POSTĘPÓW UCZNIA I UZYSKANEGO PRZEZ NIEGO ZROZUMIENIA MATERIAŁU, TAK BY POMÓC OKREŚLIĆ, JAK UCZEŃ MA SIĘ DALEJ UCZYĆ I JAK NAJLEPIEJ GO NAUCZAĆ”

3. OK DEFINICJA OK TO PRZEKAZYWANIE UCZNIOM INFORMACJI, KTÓRA POMAGA IM SIĘ UCZYĆ OK TO EFEKTYWNY SPOSÓB PODNOSZENIA OSIĄGNIĘĆ UCZNIÓW DAJĄCY ATMOSFERĘ SŁUŻĄCĄ UCZENIU SIĘ

4. OK ZASADY 1. JEST ELEMENTEM PROCESU PLANOWANIA NAUCZANIA / UCZENIA SIĘ 2. KONCENTRUJE SIĘ NA TYM, W JAKI SPOSÓB UCZNIOWIE SIĘ UCZĄ 3. JEST CENTRALNYM PUNKTEM REALIZACJI PROCESU DYDAKTYCZNEGO

5. OK ZASADY 4. JEST KLUCZOWĄ UMIEJĘTNOŚCIĄ DYDAKTYCZNĄ 5. ODDZIAŁUJE EMOCJONALNIE 6. WPŁYWA NA MOTYWACJĘ UCZNIA 7. KIERUJE UWAGĘ NA CELE NAUCZANIA I KRYTERIA SPRAWDZANIA

6. OK ZASADY 8. POMAGA UCZNIOM DOWIEDZIEĆ SIĘ, JAK POPRAWIĆ WYNIKI 9. WSPOMAGA SAMOOCENĘ 10. ODNOSI SIĘ DO WSZYSTKICH KATEGORII OSIĄGNIĘĆ

7. OK CZEMU SŁUŻY OK POPRAWA WYNIKÓW NAUCZANIA PRZYGOTOWANIE DO UCZENIA SIĘ PRZEZ CAŁE ŻYCIE WYRÓWNYWANIE SZANS EDUKACYJNYCH

8. OK ELEMENTY OK 1. CELE LEKCJI SFORMUŁOWANE W JĘZYKU UCZNIA 2. USTALANIE WRAZ Z UCZNIAMI KRYTERIÓW OCENIANIA NaCoBeZU doraźne stałe

9. OK ELEMENTY OK 3. ROZRÓŻNIANIE FUNKCJI OCENY SUMUJĄCEJ I KSZTAŁTUJACEJ

10. OK Ocenianie sumujące „jest potrzebne przy ocenie rezultatów nauczania i podsumowaniu ich” (Black&Wiliam, 1999) „jest skierowane na badanie przeszłych osiągnięć... wykorzystuje procedury testowania i punktowania za wykonane w przeszłości zadania... polega na podawaniu wyników (stopni, punktów)... może funkcjonować niezależnie od procesu nauczania” (Harlen, 1998) Koncentruje się na ocenie wykonania planu i jest oczywiste przy rozliczaniu ucznia z poziomu osiągnięć, nauczyciela i szkoły z wykonania założeń programu. Nie daje pełnego obrazu umiejętności, bo nie może uwzględniać oceny procesu i zgromadzonych doświadczeń. Ocenianie kształtujące „zwykle oznacza, że ocenianie jest procesem ciągłym i planujemy je razem z planowaniem nauczania” (Black&Wiliam, 1999) „wymaga informacji zwrotnej kierowanej do uczniów, która pomaga im rozpoznać ich braki i sukcesywnie je uzupełniać ...jest patrzeniem w przyszłość” (Harlen, 1998) „łączy dawanie informacji zwrotnej i samoocenę” (Sadler, 1989) Stwarza możliwość rozpoznania, w jakim miejscu w procesie uczenia się danego tematu (zagadnienia, sprawności itp.) jest uczeń. Może i powinno być podstawowym narzędziem, służącym modyfikowaniu programu i indywidualizacji nauczania. Sprzyja poprawie jakości metodycznej nauczania, ponieważ wymaga od nauczyciela dokładnego planowania i określania celów, a następnie głębokiej zindywidualizowanej refleksji nad ich realizacją.

11. OK ELEMENTY OK 4. BUDOWANIE ATMOSFERY UCZENIA SIĘ, POPRZEZ PRACĘ Z UCZNIAMI I RODZICAMI 5. UMIEJĘTNOŚĆ FORMUŁOWANIA PYTAŃ KLUCZOWYCH 6. UMIEJĘTNOŚĆ ZADAWANIA PYTAŃ ANGAŻUJĄCYCH UCZNIA W LEKCJĘ

12. OK ELEMENTY OK 7. STOSOWANIE EFEKTYWNEJ INFORMACJI ZWROTNEJ 8. WPROWADZANIE SAMOOCENY I OCENY KOLEŻEŃSKIEJ

13. OK ZALETY OK 1. Motywacja 2. Aktywizacja 3. Indywidualizacja 4. Diagnostyka

14. OK WADY OK 1. Pracochłonność 2.Czasochłonność

15. OK WIĘCEJ INFORMACJI O OCENIANU KSZTAŁTUJĄCYM

16. OK PREZENTACJĘ PRZYGOTOWAŁA W OPARCIU O WYMIENIONE WCZEŚNIEJ MATERIAŁY IWONA LEWCZUK