Nieokazywanie pozytywnych uczuć - mimo, że dziecko potrzebuje miłości i czułości.

2. Najczęstsze błędy wychowawcze rodziców mające wpływ na przystosowanie się ucznia kl.1 do warunków szkolnych i jego rozwój emocjonalno - społeczny

4. Brak pochwał*zaniechanie przez rodziców chwalenia dziecka *stosowania systemu nagród*odczuwalne odrzucanie go.

5. Nieokazywanie pozytywnych uczuć- mimo, że dziecko potrzebuje miłości i czułości.

6. Brak konsekwencjiNiekonsekwencja rodziców polega na tym, że często ustalają z dzieckiem jakieś zasady postępowania, a potem ich nie egzekwują.

7. Podważanie autorytetówprzez rodziców- do siebie nawzajem- w stosunku do nauczycieli i innych osób dorosłych

8. Nadopiekuńczość- często nazywana "nieprzeciętą pępowiną",pojawia się najczęściej u matek.

9. Dorosły traktuje potomka jako słabego, przemęczonego, biernego, wymagającego pomocy i ochraniania, natomiast jego aktywność staje się najważniejszą sprawą, dla której warto poświęcić inne.

10. Rodzic pokazuje swoją bezradność, uważa wychowanie za coś, co go przerasta i czemu nie może sprostać, jedynym wyjściem jest więc unikanie i ucieczka

11. Rodzice ci usuwają z drogi dziecka wszystkie przeszkody, rozwiązując za nie problemy i trudności. Sprawiają, że dziecko nie potrafi poruszać się w normalnym świecie.Rodzice nie biorą pod uwagę , że :w szkole dziecko zostaje samo na kilka godzin. Tu poznaje inne różne dzieci, musi się samo ubierać i rozbierać, samo jeść, samo wykonywać zadania lekcyjne,samo zapamiętać zadania do wykonania w domu.Musi poradzić sobie z trudnymi sytuacjami np. pogodzić się z opinią o swojej pracy i osobie.

12. Wyręczając dzieci we wszystkim:* hamowanie rozwoju i chęci do poznawania nowych rzeczy, *sprawianie tym samym, że mniej wierzą w siebie i swoje siły,gdyż dziecku wydaje się, że we wszystkim może polegać na innych.

13. Zbytnia uległość - brak ograniczeń i uszczęśliwianie dziecka na siłęczylispełnianie zachcianek materialnych i organizacyjnych dziecka kosztem własnego czasu, zdrowia i przyjemności

14. Idealizacja dziecka,traktowanie go jak największe dobro, utożsamianie się z nim, stałe interesowanie się nim i jego sprawami. Czuwanie nad jego bezpieczeństwem, nawet jeśli nie ma ku temu przesłanek, nie dopuszczanie do siebie cech i zachowań potomka, które są sprzeczne z wyimaginowanym obrazem jego osoby, brak krytycyzmu.

15. Brak zaufania i ciągła kontrola

16. Zły przykładDziecko robi coś źle, bo nikt mu nie powiedział, że jest to złe

17. Przemocfizyczna lub psychiczna czyli łamanie charakteru dziecka – Pozostawia negatywne ślady w jego psychice na całe życie rodzi agresję względem innych ludzi

18. Obciążanie dziecka własnymi niespełnionymi marzeniami rodzicówNie sprawia mu to ani radości, ani satysfakcji. Czuje się przymuszane do wykonywania zadania.Często się buntuje.

19. Restrykcyjna dyscyplinaczyli bezwzględna dyscyplina i posłuszeństwo. Rozkazywanie, żądanie wykonania zadań, ciągłe zwracanie uwagi

20. Braku zainteresowania osobą dziecka - dystans-odrzucenie.

21. Brak szczerych rozmów- zakłamanie

22. Brak cierpliwości- to utrata kontroli emocjonalnej nad sobą, popadanie rodzica we wściekłość

23. Wyśmiewanie, porównywanie z innym prowadzące do powstania kompleksów i zaniżonej samooceny.

24. Brak umiejętności przepraszaniato udawanie, że jest się nieomylnym i wszechwiedzącym.

25. Nieumiejętność słuchania - traktowanie dziecka jak kogoś, kto nie jest w stanie mieć własnych poglądów i opinii.- bagatelizowanie jego potrzeb; - nie zwracanie uwagi na to, co dziecko chce nam przekazać;- sugerowanie dziecku własnych myśli , opinii, opisów wydarzeń.

26. Hamowanie aktywności,* przerywanie, zakazywanie oraz zmienianie (bez ważnego powodu) aktywności dziecka poprzez fizyczne lub symboliczne zachowania. *uważanie czynności dziecka za bezwartościowe i mało ważne*marginalizacja pomysłów dziecka

27. Wywyższanie się *to manipulowanie uwagą dziecka, tak aby dostrzegało zalety rodzica, jego potrzeby i sukcesy, *to pragnienie bycia w centrum zainteresowania, imponowania, wybielania się, ale również obrażanie.

28. Należy pamiętać , że dzieci posiadają zdolność manipulowania dorosłymi w taki sposób, by osiągnąć swój cel.

29. Są dwa rodzaje konsekwencji błędów wychowawczych. Pierwszy to skutek doraźny, natychmiastowy, który wynika z nieprawidłowej lub zerwanej interakcji, dziecko negatywnie ocenia okoliczności zdarzenia, ma poczucie krzywdy, następnie uogólnia swoje pejoratywne doświadczenie na inne sytuacje wychowawcze, ale również życiowe. Drugi skutek jest odległy w czasie, powoduje negatywne zmiany w osobowości, a także może prowadzić do jej zaburzeń czy chorób psychicznych w przyszłości.

30. Wiedza o błędach w wychowaniu oraz ich niekorzystnych konsekwencjach może pomóc w ich unikaniu.