Indyjska przygoda z Bollywood

1. Indyjska przygoda z Bollywood Kultura Indyjska

2. Krótko o Indiach… • Indie-państwo w południowej części kontynentu azjatyckiego. Obszar 3 287 263 km2. Graniczą na północnym zachodzie z Pakistanem, na północy z Chinami i Nepalem, na północnym wschodzie z Bhutanem, Myanmar i Bangladeszem. Od południowego wschodu granice państwa tworzą wody Zatoki Bengalskiej, od południowego zachodu zaś Morza Arabskiego. Do Indii należy znajdujący się na Morzu Arabskim, w odległości 450 km na zachód od wybrzeży kraju, archipelag Lakkadiwy.

3. Flaga i hymn Jana-gana-mana-adhinayaka, jaya hai Bharata-bhagya-vidhata Punjab-Sindhu-Gujarata-Maratha Dravida-Utkala-Banga Vindhya-Himachala-Yamuna-Ganga Uchchala-Jaldhi-taranga Tava shubha name jage Tava shubha ashish mange Gahe tava jaya-gatha Jana-gana-mangala-dayaka jaya hai Bharata-bhagya-vidhata Jaya hai, jaya hai, jaya hai Jaya jaya jaya, jaya hai!

4. Indie to kraj obrzędów, świątyń. Indie to konglomerat rozmaitych ludów, kultur, języków i religii. Uderzająca wielość doktryn, bogów, rytuałów.

5. Starożytność cywilizacji indyjskiej jest zdumiewająca. Zaczęła się przed wielu tysiącami lat, gdy dżungle nad Gangesem i Jamuną zasiedli pierwsi przybysze Dasjowie. W dolinie Indusu cywilizacja kwitła już między 2500 a 1700 rokiem przed Chrystusem. Później Indie pozostawały w nieustannych związkach z ludami i cywilizacjami Starego Świata: z Mezopotamią, z kulturami perską, grecką, kuszańską, rzymską, chińską, afgańską i mongolską. Filozofia, religie i sztuka Indii były przejmowane przez inne ludy azjatyckie np. przenikanie buddyzmu na Cejlon, do Chin, Korei, Japonii i do Południowo - Wschodniej Azji. • Indyjska historia jest nie tyle następstwem epok, co nałożeniem się na siebie różnych ludów, religii, instytucji i języków. W dziejach Indii jest mniej powstań i walk klasowych niż w dziejach Europy.

6. Religie Indii sikhizm chrześcijaństwo dżinizm buddyzm islam hinduizm

7. Buddyzm • Buddyzm- Założycielem tej religii i twórcą podstawowych jej założeń był, żyjący od około 560 do 480 roku p.n.e. Siddhārtha Gautama, syn księcia z rodu Śākyów, władcy jednego z państw-miast w północnych Indiach. • Buddyzm opiera się na Czterech Szlachetnych Prawdach głoszonych przez Siddharthę Gautamę, oraz na przedstawionej przez niego Ośmiorakiej Ścieżce, która prowadzić ma do ustania cierpienia.

8. Buddyści w Indiach stanowią ok. 0,76 % ludności. Koło Dharmy - kiedy przedstawiane jest z ośmioma szprychami symbolizuje Szlachetną Osmiostopniową Ścieżkę Budda objaśnia swe nauki Pięciu Ascetom w Parku Gazeli.

9. Hinduizm • Hinduizm – określenie zbiorcze na grupę wierzeń religijnych, wyznawanych głównie na Półwyspie Indyjskim. • Rozmaite odłamy hinduizmu wyznaje prawie 1 miliard ludzi, z których ok. 910 milionów mieszka w Indiach i Nepalu

10. Istnieje bardzo wiele odłamów hinduistycznych, różniących się zarówno wierzeniami na temat Boga, jak i praktykami. Ich wyznawców łączy przede wszystkim: • Szacunek dla świętych ksiąg – Wed • Wiara w reinkarnację • Wiara w prawo akcji i reakcji (karma) • Dążenie do wyzwolenia , różnie rozumianego przez poszczególne odłamy. Swastyka hinduistyczna

11. Islam • Islam- religia monoteistyczna, założona przez Mahometa. Słowo islam w języku arabskim oznacza poddanie się Bogu. • W Indiach religię Islamu wyznaje ok. 13,4% Półksiężyc powszechnie określany mianem "symbolu islamu"

12. Chrześcijaństwo • Chrześcijaństwo- religia monoteistyczna i rodzina związków wyznaniowych głoszących nauczanie o mesjaństwie i synostwie bożym Jezusa Chrystusa, jego męczeńskiej i odkupieńczej śmierci oraz zmartwychwstaniu. Świętą księgą chrześcijan jest Biblia. • W Indiach chrześcijanami jest 2,3% ludzi. Krzyż - współczesny symbol większości chrześcijan

13. Sikhizm • Sikhizm- religia powstała w XV wieku w Indiach w prowincji Pendżab. Jej założycielem był Guru Nanak. Obecnie na świecie jest ok. 24 milionów wyznawców tej religii (sikhów) – żyją oni głównie w indyjskim Pendżabie. Religia ta jest przeciwna wojnom religijnym. Nie chce dzielić ludzi na muzułmanów, hinduistów, chrześcijan. Uważa, że Boga można kochać nazywając go Allahem, Jahwe, Kryszną itp. Khanda

14. Dżinizm Dżinizm- nonteistyczny system filozoficzny i religijny który powstał w Indiach około VI wieku p.n.e. w reakcji na silnie zrytualizowany braminizm. Za twórcę tej religii uważany jest Parśwa żyjący w VIII p.n.e.

15. Zasady regulujące życie wyznawców dżinizmu: • powstrzymanie się od zadawania cierpienia wszelkim istotom żywym • powstrzymanie się od kłamstwa • powstrzymanie się od kradzieży • powstrzymanie się od cudzołóstwa (w przypadku mnichów i mniszek - powstrzymanie się od wszelkich stosunków seksualnych) • powstrzymanie się od posiadania własności zbędnych (w przypadku mnichów i mniszek - powstrzymanie się od posiadania wszelkiej własności)

16. kuchnia indyjska Stroje klasyczne tańce hinduskie Zdobienie ciała KULTURA kobieta klasyczna muzyka indyjska Małżeństwo w kulturze Indii Bollywood

17. Bollywood

18. Bollywood jest to umowna nazwa indyjskiego przemysłu filmowego utworzona w latach 70. • Filmy bollywoodzkie są często utożsamiane z musicalami, czyli licznymi sekwencjami śpiewano-tanecznymi.

19. Akcja filmów bollywoodzkich jest melodramatyczna, mogą być zwane wyciskaczami łez. • Indyjska kinematografia jest największa na świecie. Pracuje w niej ok. 2,5 miliona ludzi, powstaje tam do tysiąca filmów rocznie. • Filmy powstają w wielu językach i dzięki temu znane są na całym świecie. Bardzo realistycznie pokazują życie w Indiach.

20. Oto zdjęcia z jednego filmów bollywoodzkich: „Czasem słońce czasem deszcz” reżyserii Karana Johara. Grają w nim najbardziej popularni aktorzy tacy jak: Amitabh Bachchan, Jaya Bhaduri, Shahrukh Khan, Kajol, Hrithik Roshan, Kareena Kapoor i Rani Mukerji.

21. Muzyka Indyjska • Klasyczna muzyka Indyjska wywodzi się z praktyk medytacyjnych. Wyróżnamiy dwa główne style muzyki klasycznej indyjskiej: • muzyka z północnych Indii, słuchając słyszymy bębny, które zwykle nadają rytm. Drugim instrumentem jest strunowa tambura, na której gra się pojedynczy dźwięk w trakcie wykonywania ragi. Utwór może być bardzo długi trwający nawet od 30-40 min • Muzyka z południa Indii- utwory są znacznie krótsze i szybsze.

22. Klasyczna muzyka w Indiach była głównie muzyką liturgiczną. Kapłani ustalili 3 elementy: słowo- muzyka- taniec. Ponoć zalecenia te zgodne są z wolą bogów- Brahmy i Sziwy i mają na celu utrzymanie równowagi wszechświata. Stąd też bezwzględny rygor w wykonaniu tekstów, melodii i tańców. • Gatunki muzyczne pełnią dwie podstawowe funkcje: są drogą do zbawienia (marga) i sprawiają przyjemność (desi). • W dawnej muzyce liturgicznej wyróżniamy dwa style: • ü Rigvedy- starszy, ma charakter recytacji. Przeznaczony do wykonywania na co dzień, w domu. Melodia ogranicza się do trzech ustalonych dźwięków. • ü Samavedy- wywodzący się z poprzedniego, zachował się do dziś. Dominuje melodyka, więcej dźwięków (do ośmiu). Może być wykonywany tylko przy bardzo uroczystych okazjach.

23. Instrumenty Muzyki Indii północnej Muzyki Indii południowej sitar shenai kanjira gottuvadyam sarod sarangi vina skrzypce tabla tambura mridanga bansuri

24. Tańce hinduskie • Hinduskie legendy mówią, iż taniec wywodzi się od Sivy. Występował on pod postacią Pana tańca. "Wynalazł on nie mniej niż 108 różnych tańców -jedne spokojne i powolne, inne dzikie, orgiastyczne, straszliwe". Nauczył swoją żonę Parvati rodzaju sztuki, które go najbardziej satysfakcjonuje. On osobiście tańczył tandava aspekt -bardzo żywy i będący męską formą, a równocześnie Parvati prezentowała lasya aspekt -subtelny, pełen wdzięku i gracji. Parvati wybrała śmiertelniczke Use-przepiękną córkę demonicznego króla Bany wielbiciela Sivy, żonę księcia Anirudhy, którą poinstruowała jak należy wykonywać te sztukę tańca. Parvati nauczyła ją sztuki lasya i ona przekazała je pasterkom z Dvaraki, które później również przekazały to kobietom Saurastri.

25. Hinduski taniec to historie bogów, to piękne stroje, niespotykana muzyka, dzwoneczki na nogach, piękne ruchy rąk i dłoni, mimika twarzy. • Częściej spotyka się kobiety wykonujące tą formę sztuki, ale zdarzają się i mężczyźni. Tańce hinduskie są bardzo przyjemne w odbiorze, posiadają ogromne walory artystyczne.

26. Taniec wchodzi w skład rytuału, symbolicznej formy oddawania czci, dokonywanej podczas niemal każdej ceremonii w życiu społecznym i religijnym. Tancerze zatrudniani są w czasie uroczystości rodzinnych, jak śluby, urodziny, a także w procesjach z okazji świąt zbiorów i religijnych wydarzeń. Taniec uchodzi za święty, a tancerze przynoszą szczęście, ponieważ, podobnie jak bramini, zsyłają błogosławieństwa. • Każdy z tańców posiada swoisty "elementarz" kroków, pozycji ciała, rąk, głowy, szyi i tak dalej, określony standard dotyczący stroju, biżuterii i makijażu. Jedynie gesty dłoni o określonym znaczeniu są w zasadzie wspólne dla wszystkich. Po dziś dzień czystość stylu oraz poziom kunsztu tanecznego utrzymują się na najwyższym poziomie w miejscach powstania określonego stylu tańca mimo, iż obecnie większość form tańca jest obecna w całych Indiach.

27. Klasyczne tańce indyjskie dzielą się na 7 podstawowych stylów, z których 4 pochodzą z południa kraju: • Bharatanatiam • Kathakali • Kuchipudi • Mohini Attam a trzy z północy: • Katak • Manipuri • Odissi

29. Kuchnia indyjska

30. Indie to niezwykle kolorowy, intrygujący kraj duchowych poszukiwań. Kuchnia indyjska jest niezwykle różnorodna. Każdy region ma swoje własne potrawy, charakteryzujące się odmiennym smakiem i zapachem. Wpływ na to mają przede wszystkim religijne wierzenia, położenie geograficzne, klimat oraz dostępność składników i przypraw. Różnorodność potraw kuchni indyjskiej może zadziwić nawet konesera. Kombinacja świeżych składników, przypraw oraz szybkie techniki gotowania zaspakajają nie tylko najbardziej wybredne podniebienie, ale także spełniają warunki zdrowego odżywiania.

31. Hindusi gustują w pikantnie przyrządzonych potrawach, jak i w niezwykle słodkich deserach. Kuchnia tego kraju nierozerwalnie łączy się z jego kulturą i religią. Niezależnie od zamożności domu, w jakim posiłek jest spożywany, jest on najważniejszy i traktowany jest jako swoisty ceremoniał. Swój charakterystyczny smak, potrawy indyjskie zawdzięczają tutejszym przyprawom. Do najczęściej używanych należą: szafran, kumin, chili, imbir, kardamon, pieprz. Dodatkowo każda rodzina posiada swój własny sposób przyprawiania dań, masalą – mieszanką przypraw, które upodobało sobie dane hinduskie domostwo. W kuchni indyjskiej przeważają dania wegetariańskie. Wyjątek stanowi północ Indii, gdzie spożywa się także mięso: baraninę, jagnięcinę i drób. Niemniej jednak ortodoksyjni Hindusi są stu procentowymi jaroszami. Wegetarianizm jest związany z szacunkiem dla żywych istot oraz wiarą w reinkarnację i ewentualny powrót zmarłego na ziemię pod postacią zwierzęcia.

32. Będąc w Indiach należy spróbować tutejszych słodkości, które dostępne są na niemalże każdym rynku. Do najbardziej charakterystycznych zaliczają się cukierki Mithaj, czy kulki robione ze słodkiego sera zwane rasgule. Najbardziej znanym przysmakiem jest chałwa, której niezwykle słodkiego smaku nie można porównać z niczym innym.

33. Posiłki i etykieta… • Główny posiłek dnia spożywa się najczęściej wieczorem i stanowi on zazwyczaj swoisty, rodzinny rytuał. Centralne miejsce na stole zajmuje zwyczajowo misa z charakterystycznym indyjskim ryżem. Inne pory posiłków to skromne śniadanie oraz przekąski tandoori w ciągu dnia. Na południu subkontynentu rozpowszechnione jest o tej porze picie mleka kokosowego obok najczęściej używanego bawolego. Tą część Indii wyróżnia także osobliwy sposób podawania posiłków na tzw. vazhaillai. Mowa o świeżo zerwanym liściu bananowca, na którym układane są potrawy wedle rodzinnych zwyczajów i upodobań. Podwieczorek z regionu Karnataka, podawany na vazhaillai.

34. Stroje indyjskie • Stroje indyjskie, charakteryzujące się dużą różnorodnością, jasną i żywą kolorystyką, mnóstwem paciorków, haftów, rysunków i wzorów.

35. Na bazarach wzrok przyciągają piękne długie spódnice i i zuti, czyli zakończone szpicem buciki. Najbardziej znanym hinduskim ubiorem jest SARI (Sari jest pasem materiału, długości 5-6 metrów, którego się nie zszywa. Ubiór może być drapowany na kilkanaście stylów. Najbardziej popularnym jest zawijanie dookoła talii, z końcem udrapowanym na ramieniu. Sari najczęściej jest ubierane na halkę oraz z krótką bluzeczką z niewielkimi rękawkami znaną jako choli).

36. Choli

37. Młode dziewczęta noszą zazwyczaj SALWAR KAMEZ luźną, długą tunikę, nakładaną na szerokie spodnie.

38. Do tej tuniki można również nosić DUPPATĘ , długi, podobny do szala skrawek materiału, o dopasowanych do reszty ubioru kolorach i wzorach. Zazwyczaj okręca się go wokół szyi w taki sposób, by jego dwa końce swobodnie spływały w dół po plecach.

39. W odróżnieniu od kobiet, które pozostają wierne tradycji, większość Hindusów woli zachodnie koszule i spodnie, chociaż tradycyjne DHOTI , LUNGI (na południu) IMUNDU również cieszą się sporą popularnością. Dhoti to luźny biały ubiór,ściągany pomiędzy nogami. Podobny w kroju lungi przypomina nieco sarong i jest zdecydowanie bardziej kolorowy. Jest to zazwyczaj szeroki pas materiału, owijany dla wygody wokół bioder. • MUNDU jest noszone przede wszystkim w Kerali i można je nazwać białą odmianą LUNGI . Mężczyźni najczęściej wciskają ich końce w owijający talię pas, nadając im tym samym wygląd zbliżony do zwykłej spódnicy. LUNGI i MUNDU muszą być jednak bezwzględnie opuszczone, gdy się siedzi lub odwiedza znajomych.

41. MEHANDI • W Egipcie zwana "Khenna" a w Indiach " Mehandi". Krótko mowiąc jest to sztuka zdobienia ciała henną. Mehandi jest to sztuka zdobienia dłoni i stóp henna. Można ją używać również na innych częściach ciała (np. ramiona, plecy). Jest to jeden najpopularniejszych zabiegów w Indiach. Klasyczne mehandi robi się ręcznie jedynie na wielkie okazje, uroczystości, festiwale czy tańce.

42. Mehandi odgrywa bardzo ważną rolę w indyjskich ceremoniach zaślubin. Hindusi wierzą, że panna młoda przyozdobiona henną zdobędzie przystojnego małżonka, wiele pomyślności oraz powodzenia w życiu. Hennę nakłada się również kobietom w ciąży oraz dziewczętom niezamężnym, które mogą mieć zdobioną "tylko jedna rękę".

44. Przykładem prawdziwej hinduskiej kultury jest też biżuteria, które zdobi kobiece ciało podczas ważnych ceremonii, takich jak, np.: ślub Brylanty, szmaragdy i krwistoczerwone rubiny otaczają szyje, zdobią nadgarstki oraz palce, które skupiając w sobie promienie światła świecą tak jakby same stały w ogniu.

46. „Kobiece piękno pomnaża się tysiąckrotnie kiedy nosi ona bindi „ • Tak mówi hinduskie przysłowie. Ten mały klejnocik, często dopasowywany kolorystycznie do stroju stał się modnym dodatkiem z powodu swojego zmysłowego czaru i błyskotliwości. • Bindi ma chronić przed ubytkami energii.

48. Małżeństwo w kulturze Indii • Istnieją formalne różnice w procedurze zawierania związków małżeńskich w zależności od regionu i wyznania. Małżeństwa z miłości postrzega się zazwyczaj źle jako impulsywne akty namiętności. Przez instytucję aranżowanego małżeństwa w obrębie kasty rodzice kontrolują nie tylko swoje dorosłe dzieci, ale strukturę społeczną i cały system kastowy.

49. Na południu Indii idealną partnerką dla mężczyzny jest jego kuzynka pierwszego stopnia. Zdarzają się też małżeństwa pomiędzy wujem i siostrzenicą lub bratanicą. Natomiast na północy mężczyzna nie może poślubić bliskiej kuzynki.

50. Kobieta • Rola kobiety w kulturze jest różnie przestrzegana. Z jednej strony, zgodnie z tradycją, jako osoba tworząca rodzinę, powinna być na równo traktowana z boginią. Z drugiej natomiast, jest prawie całkowicie podporządkowana mężczyźnie. Do dziś wdowy są źle postrzegane.