Od zera do milonera

1. Od zera do milonera

2. Przedsiębiorczość - to cecha działania zmierzającego do zapewnienia racjonalnej i efektywnej koordynacji zasobów gospodarczych firmy. W praktyce pojęcie przedsiębiorczość rozumiane jest jako forma pracy lub jako czwarty (obok pracy, ziemi i kapitału) czynnik produkcji. Główne cechy przedsiębiorców to przede wszystkim umiejętność dostrzegania potrzeb i doskonalenia pomysłów, zdolności do wykorzystywania nadarzających się okazji oraz gotowość do podejmowania ryzyka.

3. O przedsiębiorczości można mówić w dwóch wymiarach: • proces: (akt tworzenia i budowanie czegoś nowego, nowego przedsiębiorstwa). Przedsiębiorczość to zorganizowany proces działań ukierunkowany w danych warunkach na wykorzystanie nowatorskiego pomysłu w celu generowania korzyści na rynku. W procesie budowania podkreśla się: • umiejętność wykorzystania pomysłów, okazji • ryzyko (niepewność) • zespół cech: opisujących szczególny sposób postępowania człowieka. Przedsiębiorczość wyróżnia się: • dynamizmem, aktywnością • skłonnością do podejmowania ryzyka • umiejętnością przystosowywania się do zmieniających się warunków • postrzeganiem szans i ich wykorzystywaniem • innowacyjnością i motoryką

4. P. F. Drucker - wg Druckera, przedsiębiorczość polega na współzależności działań przedsiębiorczych i innowacyjnych prowadzących do sukcesu. • Zmiany, wprowadzane krok po kroku, nie zawsze muszą być planowane, ale powinny koncentrować się na danej okazji czy określonej potrzebie.

5. Planowanie obejmuje przewidywanie przyszłych trendów oraz określenie najlepszej strategii i taktyki w celu osiągnięcia celów organizacji. W najprostszej formie planowanie oznacza wytyczanie celów organizacji i określanie sposobu ich najlepszej realizacji. Natomiast podejmowanie decyzji, będące częścią procesu planowania, obejmuje wybór trybu działania spośród zestawu dostępnych możliwości.

6. Organizacje ustalają wiele różnych rodzajów celów. Na ogół cele te różnią się w zależności od szczebla, dziedziny i ram czasowych. Wizja jest opisem wizerunku organizacji/instytucji w odległej przyszłości, przy założeniu wystąpienia korzystnych uwarunkowań. Jest to koncepcja pewnego modelu organizacji/instytucji w przyszłości. Misja jest zasadą działalności organizacji/instytucji, której charakter określa kierownictwo organizacji/instytucji na podstawie przyjętych kryteriów, np.: preferencji klientów, oferowanych usług. Jest ona charakterystyczną rolą organizacji/instytucji wyrażającą jej odrębność. Może stanowić pewne hasło identyfikujące pracowników z organizacją/instytucją i jej celami. Buduje image organizacji/instytucji.

7. Cele strategiczne to cele wyznaczone na najwyższym szczeblu i dla najwyższego kierownictwa organizacji/instytucji. Koncentrują się one na szerokich, ogólnych problemach. Cele taktyczne są ustalane na średnim poziomie i dla menedżerów średniego szczebla. Koncentrują się one na sposobie realizacji działań niezbędnych do osiągnięcia celów strategicznych. Cele operacyjne są ustalane dla menedżerów niższego szczebla. Dotyczą one krótkookresowych problemów związanych z celami taktycznymi.

8. Proces planowania przebiega w następujących etapach: • Określenie celów. Cel najprostszego planu lub projektu powinien być zgodny z celami przedsiębiorstwa jako całości, • Ocena sytuacji. Przed przejściem do rozwinięcia procedury w kierunku realizacji celu, muszą zostać zidentyfikowane wszystkie uwarunkowania, które mogą wywierać wpływ na plan, • Ustalenie procedury. Plan musi ustalić nie tylko zadania do wykonania i metody, jakimi zostanie on zrealizowany, ale także porządek, w jakim zadania te zostaną spełnione. • Ustalenie harmonogramu pracy. Czas wyznaczony w określaniu celu ma wpływ na wybór metod stosowanych przy ustaleniu procedury, metody te, jak i dostępność zasobów niezbędnych do przeprowadzenia danej procedury, będą miały wpływ na termin końcowy oraz na terminy pośrednie. • Przypisanie odpowiedzialności. • Sprawdzenie planu z punktu widzenia wykonalności i kosztów.

9. Definiowanie celów za pomocą metodologii SMART: Specific and clear(specyficzny, konkretny) – Czego dokładnie chce? Kiedy dokładnie chce to uzyskać? Kiedy wyobrażę sobie, że już to mam, co czuje, słyszę i widzę? Measurable(mierzalny) – Wyznaczę sobie kryterium, po którym poznam, że cel został osiągnięty. W jaki sposób zmierzę, czy cel został osiągnięty? Określę, po czym rozpoznam, że jestem na dobrej drodze do osiągnięcia mojego celu. Achievable (osiągalny) – Cel, jaki sobie stawiam, musi być wykonalny. Potrzebuje do jego zrealizowania czasu i innych zasobów. Gdzie mogę znaleźć zasoby? Jak mogę wpłynąć na innych, by pomogli mi go osiągnąć? Od czego zacznę realizacje celu? Relevant(zgodny ze mną, odpowiedni dla mnie) – Jaką mam motywacje do osiągnięcia tego celu? Dlaczego chce go osiągnąć? Dlaczego jest to dla mnie ważne? Czy jest spójny z moimi wartościami? Jak zmieni się moje życie, kiedy już go zrealizuje? Czy jest cos, co mnie powstrzymuje przed jego osiągnięciem? Time dimensioned(osadzony w czasie) – Kiedy zrealizuje ostatecznie mój cel? Kiedy mam przestać go realizować? Jak często mam wykonywać prace na rzecz jego realizacji? (konkretnie, np. 2 razy w miesiącu, a nie „często”). Kiedy wykonam pierwszy krok, aby zacząć ten cel realizować?

10. Biznes Plan • Streszczenie projektu przedsięwzięcia • Profil i zakres działania firmy • Założenia planu strategicznego przedsięwzięcia • Plan techniczny • Plan marketingowy • Plan organizacyjny • Plan finansowy • Wnioski i podsumowanie • Załączniki

11. Biznes Plan • STRESZCZENIE PROJEKTU PRZEDSIĘWZIĘCIA • W streszczeniu muszą być jasno i czytelnie przedstawione wszystkie najistotniejsze dla całego opisanego w planie przedsięwzięcia elementy: • cel sporządzenia planu i opis spodziewanych korzyści, • wysokość środków finansowych potrzebnych do osiągnięcia celu, • krótki opis produktu i rynku • zestawienie najważniejszych elementów planów finansowych (sprzedaż, zysk w okresie 3-5 lat), • opis kadry menedżerskiej (jej doświadczenia w zarządzaniu) - szczególnie w przypadku przedsiębiorstw rozpoczynających działalność lub powołania nowego kierownictwa.

12. Biznes Plan • PROFIL I ZAKRES DZIAŁANIA FIRMY • Rozdział ten jest zamieszczany w tym celu, aby w maksymalnie skrótowej formie zapoznać zainteresowanych z działalnością przedsiębiorstwa od chwili założenia aż do chwili obecnej. Zalecany jest podział rozdziału na dwie części, zatytułowane: • historia firmy, • zamierzenia na przyszłość. • data i forma założenia, opis produktów i osiągnięć • dane o poprzednich i obecnych udziałowcach, struktura właścicielska • obecny stan prawny, finansowy i organizacyjny przedsiębiorstwa • ogólna charakterystyka branży (nabywcy, produkty, konkurencja, podaż, popyt itp.) • misja (dewiza), cele (strategiczne) działania, cel konstrukcji planu

13. Biznes Plan • ZAŁOŻENIA PLANU STRATEGICZNEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA • Analiza strategiczna • W tej części biznes planu powinien znaleźć się opis elementów otoczenia takich jak: czynniki ekonomiczne, czynniki polityczne, czynniki technologiczne, czynniki etyczne, czynniki społeczne; • zasoby będące w dyspozycji firmy, takie jak: zasoby fizyczne, kadra menedżerska, zasoby finansowe, cechy produktu; • cele i oczekiwania właścicieli firmy, wraz z komentarzem oceniającym wpływ wymienionych wyżej czynników na szanse realizacji całego przedsięwzięcia. Innymi słowy należy opisać pozycję strategiczną firmy.

14. Biznes Plan Wybór strategii W tej części biznes planu powinny się znaleźć informacje dotyczące sposobu generowania wariantów planu działania oraz zasad ich oceny wraz z uzasadnieniem wyboru wariantu przeznaczonego do realizacji. Uzasadnienie to można przygotować np. na podstawie analizy „pięciu sił" według Portera. Polega ona na ocenie wpływu na funkcjonowanie firmy pięciu następujących czynników: możliwości pojawienia się konkurentów, siły przetargowej dostawców, siły przetargowej nabywców, możliwości pojawienia się substytucyjnych wyrobów, poziomu rywalizacji między dotychczasowymi konkurentami.

15. Biznes Plan Wdrożenie strategii W tej części biznes planu należy opisać sposób wdrożenia wybranego wariantu, zapewniający pełną realizację jego założeń. Warto podkreślić, że wiele wspaniałych pomysłów nie zostało zrealizowanych wyłącznie ze względu na przeszkody w fazie wdrożenia. Zwykle za główną przyczynę kłopotów można przy tym uznać niedostateczne przygotowanie kadry menedżerskiej, a częściej nawet brak przekonania o konieczności wdrożenia zaproponowanego wariantu planu.

16. Biznes Plan • PLAN TECHNICZNY • Głównym celem, jaki stawia się przed planem technicznym jest pokazanie, że firma jest w stanie wyprodukować dany wyrób lub dostarczać usługę na odpowiednio wysokim poziomie. W związku z tym powinien on zawierać przynajmniej następujące elementy: • opis wyrobu lub usługi wraz z opisem technologii produkcji, • zarys strategii produkcji, • opis niezbędnego majątku produkcyjnego, • sposób zorganizowania dostaw materiałów i surowców, • program produkcji, • specyfikację kosztów produkcji.

17. Biznes Plan • PLAN MARKETINGOWY • W tej części biznes planu powinny się, więc znaleźć przynajmniej następujące informacje: • opis strategii marketingowej (ze szczególnym uwzględnieniem sposobu w jaki firma chce osiągnąć cele) wraz z założeniami, • wyniki analiz i badań rynku, • opis polityki kształtowania cen wyrobów i usług, • działania w zakresie dystrybucji wyrobów i usług, • działania na rzecz reklamy i promocji sprzedaży, • koszty pozostałych działań marketingowych.

18. Biznes Plan • PLAN ORGANIZACYJNY • Rozdział ten często dzieli się na trzy odrębne części dotyczące: • organizacji pracy oraz posiadanych zasobów ludzkich, • kalendarza organizacji przedsięwzięcia, • kosztów zatrudnienia.

19. Biznes Plan PLAN FINANSOWY W rozdziale tym muszą się znaleźć najistotniejsze dane finansowe przedsiębiorstwa dotyczące sprzedaży, zysków i strat, wydatków na badania, rozwój i marketing, płynności finansowej, zapotrzebowania na gotówkę. Wymagane jest też podanie źródeł pochodzenia funduszy oraz sposobów i terminów ich wykorzystania. Rola planu finansowego jako podstawowego elementu oceny zamierzonego przedsięwzięcia, określenia jego potencjalnej efektywności oraz potrzeb kapitałowych jest znaczna. Plan finansowy służy bowiem nie tylko jako wewnętrzny dokument w przedsiębiorstwie, ale zaznajamia również potencjalnych inwestorów z jego problemami finansowymi.

20. W związku z tym w planie finansowym muszą się znaleźć następujące informacje: • źródło danych wejściowych, • założenia prognoz finansowych, • założenia wariantów, • rachunek zysków i strat, bilans, • zestawienie przepływów środków pieniężnych, • analiza wskaźnikowa, • ocena efektywności przedsięwzięcia, prognozy finansowe.

21. Biznes Plan WNIOSKI I PODSUMOWANIE Każdy plan powinien kończyć się podsumowaniem, bowiem problemy, które rysują się przed wprowadzeniem w życie każdego przedsięwzięcia wymagają zwykle uściślenia. Dotyczą one głównie branży, w której działa przedsiębiorstwo, rynków, zachowań konkurencji, sposobów finansowania, personelu itp. W podsumowaniu biznes planu należy skoncentrować się na tych zagrożeniach, których zaistnienie będzie warunkowało powodzenie całego zaplanowanego zamierzenia oraz wskazać propozycje kierownictwa firmy prowadzące do ich eliminacji lub przynajmniej łagodzenia niepożądanych skutków.

22. Schemat góry lodowej SCHEMAT GÓRY LODOWEJ Spostrzeganie to przypisywanie ludziom cech psychicznych na podstawie jedynie obserwacji ich zachowania i wyglądu WIDOCZNE WYGLĄD ZACHOWANIE MYŚLI NAWYKI EMOCJE UCZUCIA DĄŻENIA MOTYWY CHARAKTER WARTOŚCI NIEWIDOCZNE

23. EFEKT PIERWSZEGO WRAŻENIA 7% TREŚĆ SŁÓW 38% TON GŁOSU 55% JĘZYK CIAŁA

24. Proces komunikacji można scharakteryzować za pomocą następujących pytań: kto mówi? co mówi? w jaki sposób? do kogo? z jakim skutkiem?

25. NADAWCA osoba, która wysyła komunikat, źródło komunikatu ODBIORCA osoba, do której komunikat jest kierowany, odbiera komunikat KOMUNIKAT fizyczna postać nadawanej informacji KANAŁ KOMUNIKACYJNY sposób, za pomocą którego informacja jest przekazywana

26. Komunikacja jednokierunkowa interpretacja myśl Kanał

27. Kanały komunikacji - kody postawa gesty mimika kontakt wzrokowy wypowiadane słowa pismo, znaki

28. Kanały komunikacji - kody • Ustne: • spotkania w dużej grupie • spotkania reprezentantów • spotkania zespołów • wymiana interpersonalna • formalne prezentacje • plotki • wykłady • Pisemne: • poczta elektroniczna; e- maile • korespondencja: listy, podania • biuletyny • raporty • notatki • kwestionariusze postaw • Audio-wizualne: • slajdy • filmy • radio • postery

29. Komunikacja dwukierunkowa interpretacja myśl Kanał Szumy komunikacyjne SŁYSZY CZYTA OBSERWUJE SŁYSZY CZYTA OBSERWUJE DZIAŁANIA PYTANIA

30. Komunikacja werbalna Komunikacja werbalna opiera się na słowie – przekazując komunikaty używamy słów: rozmowa, czytanie podręcznika, pisanie referatu. Skuteczność komunikacji werbalnej opiera się przede wszystkim na umiejętnościach: - mówienia - słuchania - czytania - przekonywania.

31. Komunikacja niewerbalna Wyraz twarzy to najbardziej wymowny sposób komunikacji niewerbalnej. Świadczy on o stanie emocjonalnym rozmówcy. Kontakt wzrokowy wyraża stosunek do rozmówcy. Unikanie kontaktu może świadczyć np. o lekceważeniu lub braku szczerości, nadmierny kontakt wskazuje często na próbę zdominowania odbiorcy. Gesty są nieodłącznym elementem komunikacji werbalnej stanowiąc najczęściej ilustrację przekazu słownego. Mogą one stanowić także sygnały o samopoczuciu lub stanie emocjonalnym. Postawa ciała oddaje nastawienie jakie przyjmuje rozmówca: aprobatę, obojętność, dezaprobatę. Dystans (odległość od rozmówcy) jest związany z relacją zachodzącą pomiędzy osobami i „walką” o własne terytorium psychologiczne. Wygląd zewnętrzny i higiena osobista to aspekty mające silne znaczenie w kształtowaniu wrażenia odbiorcy, często decydując o jego nastawieniu i stosunku do rozmówcy. Niewerbalne aspekty mowy (ton, intonacja, tempo i rytm mówienia, akcent, dźwięki paralingwistyczne) podkreślają znaczenie przekazywanych komunikatów oraz nastawienie emocjonalne nadawcy w stosunku do przekazywanych treści.

32. Błędy w komunikowaniuKiedy komunikujesz się nieefektywnie Kod komunikacyjny którego używasz jest nieczytelny lubniejednoznaczny dla odbiorcy. Uwaga na trudne wyrazy! język branżowy, slangowy, regionalizmy 2. Filtrujesz informacje.Słuchasz wybiórczo, czyli słyszysz tylko to, co chcesz usłyszeć. Odbierasz te informacje, które potwierdzają Twojeprzekonania, a ignorujesz informacje z nimi sprzeczne. 3. Jesteś tak przejętytym, co za chwilę powiesz, że nie zwracasz uwagi na to, co mówią inni. Zamiast słuchać, układasz w myślach swoją wypowiedź, twoim celem jest zrobienie dobrego wrażenia na odbiorcach.

33. Kończysz za kogoś zdanie (co wygląda tak jakbyś chciał powiedzieć: „wiem, o co Ci chodzi, mogę powiedzieć to szybciej i lepiej” lub zniekształcasz wypowiedź do własnych celów). Dokonujesz arbitralnych ocen, zamiast podkreślać, że to tylko twój punkt widzenia i że możesz się mylić.

34. Czemu służy zadawanie pytań? • Dowiadywaniu się nowych rzeczy. • Przejmowaniu inicjatywy. • Nadawaniu kierunku rozmowy. • Budowaniu relacji. • Podtrzymywaniu rozmowy. • Eliminowaniu niepewności. • Unikaniu nieporozumień i niejasności.