E N D
Quen é Severo Ochoa? Severo Ochoa de Albornoz. (Luarca, Asturias, 24 de septembro do 1905 - Madrid, 1 de novembro de 1993). Bioquímico e biólogo molecular español. Obtuvo a súa licenciatura de grado en 1921. O seu interés polabioloxíafoi estimulado nunha gran medida polaspublicacións do gran neurólogo español , Ramón y Cajal, e foia escola de Medicina da Universidadede Madrid, ondeobtuvo o seu título de médico en 1929 .
Un poucomáis da súa vida... En 1931 , Ochoa foinomeadoconferenciante de fisioloxíanaUniversidadede Madrid, cargo que desempeñou ata 1935. Severo Ochoa marchou exiliado en 1936 comenzou a súa andadura americana cun cargo no Departamento de Farmacoloxía da Escola de Medicina da Universidade de Washington, en San Louis, alírealizou interesantes estudosenzimolóxicoscos investigadores Carl Cori e Gerty Cori. Posteriormente, en 1942, pasou a traballarnaUniversidade de Nova York, ondepermaneceu gran parte da súa vida; alí, é estimulado polasúa esposa, emprendeuunhacarreira de investigaciónsindependentes que máis tarde daría os seusfroitos, mentres realizaba a súa labor como investigador asociado naFacultade de Medicina.
Traballouna función biolóxica da vitamina B1 co profesor Peters da Universidade de Oxford, ondefoinomeado Demostrador. Os seus experimentos realizados nesta época sobre farmacoloxía e bioquímica, especialmente no campo das enzimas, valeronlle a Medalla Bewberg en 1951. Investigou o metabolismo dos hidratos de carbono e dos ácidos grasos, e descubriuunha nova enzima que aclaraba o mecanismo de oxidación do ácido pirúvico (ciclo de Krebs); taménestudou o papel do complexo vitaminiconestos ciclos e o proceso de fixación do CO2 por parte das prantas. Pero as súasprincipaisinvestigaciónscentráronse nos fosfatos de alta enerxía que participaban nasreaccións bioquímicas.
A investigación de Ochoa: A súa investigación foi polifacética, fixo numerosas e importantes contribucións en distintos campos da Bioquímica e da BioloxíaMolecular.A aportación científica de Severo Ochoa realizouse esencialmente a tres niveis.
En primeiro lugar : Mediante traballos de enzimoloxía metabólica co descubrimiento de duas enzimas, o citrato-sintetasa e o piruvato-deshidrogenasa, permitiron concluir o coñecemento efectivo do ciclo de Krebs, e que representa un proceso biolóxico fundamental no metabolismo dos seres vivos. * Ciclo de Krebs:Unha sucesión de reaccións químicas, que forma parte da respiración celular en todas as células aeróbicas. En células eucariotas realizase na mitocondria. E nas procariotas, o ciclo de Krebs realizase no citoplasma.
En segundo lugar: Severo Ochoa realiza unha serie de traballos que conducen finalmente a síntese do ácido ribonucleico, ARN, tras o descubrimento da enzima polinucleótido-fosforilasa. Este descubrimentovaleulle, xunto o seu discípulo Arthur Kornberg, o premio Nobel de Medicina en 1959. Durante a década de 1970 o seu laboratorio contribuiu a identificar as correspondencias entre os nucleótidos e os aminoácidos das proteínas, a clave da xenética.
En terceiro lugar: A aportación científica de Severo Ochoa materializase nunha serie de traballos nos que se desarrollan as ideas e os descubrimentos anteriores e relacionansecodesciframento do código xenético, a biosíntesis intracelular das proteínas e dos aspectos fundamentais da bioloxía dos virus. Ochoa dixounha frase: «O amor é a fundición de física e química».
En 1971 foinomeado Director do Laboratorio de Bioloxía Molecular da Universidade Autónoma de Madrid. Deixou a Universidade de Nova York en 1975, regresou o seu país de orixe e na década de 1980 dirixiudous grupos de investigación na biosíntesis de proteínas simultáneamente, un no Instituto de Bioloxía Molecular de Madrid e outro no Roche Institute of Molecular Biology de Nueva Jersey, en Estados Unidos, ata que en 1985 fixou a súa residencia definitivamente en España. Ainda que Severo jubilouse oficialmente en 1975, nunca abandonou a investigación.
Finalmente… En maio de 1986 finou a súamulleristosupusolle a Severo un golpe moi duro que sumergeununha especie de profunda depresión. Ochoa decidiu non volver a publicar ninguntraballo científico máis, co que puso fin a súa brillante carreira. Severo dedicouse principalmente a dar conferencias, a atender os medios de comunicación e a tratar cosestudantes do Centro de Bioloxía Molecular de Madrid. En xuño de 1993, Severo Ochoa presentou en Madrid a súa biografía titulada La emoción de descubrir, escrita polo xornalista Mariano Gómez-Santos, en novembro dese mesmo ano finou en Madrid, a idade dos 88 anos, a consecuencia dunha neumonía.
Outros premios que recibiu Ochoa: Títulos honoríficos das universidades de Glasgow, Oxford, Salamanca, Brasil e Oviedo. Doctor Honoris Causa da Universidade Iberoamericana da República Dominicana en 1987. Premio Nobel de Fisioloxíaou Medicina en 1959. Medalla da Universidade de Nueva York no ano 1959. Presidente da Unión Internacional de Bioquímica.
ENLACE: http://www.rtve.es/alacarta/videos/informe-semanal/fue-informe-severo-ochoa-amor-ciencia-1993/2116208/