1 / 19

PREDMET NAUKE O DRUŠTVENIM DEVIJACIJAMA

PREDMET NAUKE O DRUŠTVENIM DEVIJACIJAMA. Sinonimi: sociologija devijantnog ponašanja, sociologija društvenih devijacija, sociologija društvenih dezorganizacija, sociologija devijantnosti, sociologija socijalnih problema. Jelena Špadijer–Džinić, sociologija devijantnosti:

deanne
Télécharger la présentation

PREDMET NAUKE O DRUŠTVENIM DEVIJACIJAMA

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript

  1. PREDMET NAUKE O DRUŠTVENIM DEVIJACIJAMA Sinonimi: • sociologija devijantnog ponašanja, sociologija društvenih devijacija, sociologija društvenih dezorganizacija, sociologija devijantnosti, sociologija socijalnih problema.

  2. Jelena Špadijer–Džinić, sociologija devijantnosti: • a) Devijantna ponašanja, pod kojima se podrazumevaju ona ponašanja ljudi koja u značajnoj meri odstupaju od opšte prihvaćenih društvenih normi i vrednosti i izazivaju društvenu reakciju neodobravanja,

  3. b) Društvene dezorganizacije koje predstavljaju “ svaku vrstu ili stepen slabljenja ili raspada formalnih i neformalnih obrazavca društvenih odnosa, na kojima se zasniva organizacija grupe, delatnosti ili institucije, što ima za posledicu njihovu nesposobnost da deluju efikasno u skladu s utvrđenim ciljevima”

  4. c) Društveno reagovanje ili socijalna kontrola, “objašnjenje različitih društvenih mera za prevenciju, redukciju i eliminisanje devijantnih društvenih pojava”.

  5. PREDMET NAUKE O DRUŠTVENIM DEVIJACIJAMA • 1. društvene devijacije, • 2. socijalni problemi i • 3. društvena reakcija, odnosno društveni odnos prema devijacijama i socijalnim problemima.

  6. Društvene devijacije: • Osujećenja ili izvitoperenja u zadovoljavanju ljudskih potreba u pogledu njihovih sadržaja, oblika i načina; • Nemogućnost iskazivanja čoveka kao radnog i stvaralačkog bića; • Poremećaji ponašanja i odnosa sa drugim ljudima;

  7. Nefunkcionisanje: • ljudskih zajednica, • društvenih institucija i • globalnih društava, koje vode pogoršanju položaja čoveka, ugrožavanju njegove ljudske prirode i nemogućnosti zadovoljavanja svestranih i raznovrsnih potreba.

  8. Socijalni problemi • a) Pogađaju veliki broj ljudi negativnim i nepovoljnim posedicama, • b) Društveno su uzrokovani, znači imaju društvenu etiologiju, • c) Imaju nepovoljne društvene posledice,

  9. d) Saznanje u društvenoj svesti da neka pojava predstavlja problem, • e) Spremnost društva da se organizovanim i osmišljenim društvenim aktivnostima mogu sprečavati ili suzbijati

  10. Društvena reakcija • A) Neorganizovani, spontani i neformalni vidovi društvene reakcije (poruga, ismevanje, izolovanje i sl.), • B) Organizovani, formalni i institucionalizovani, uređeni posebnim društvenim, najčešće pravnim aktima (različite vrste društvenih sankcija).

  11. ASPEKTI PROUČAVANJA DRUŠTVENIH DEVIJACIJA a) Pojavni ili fenomenološki aspekt = ispitivanje sadržaja, oblika i načina ispoljavanja, raširenosti i distribucije društvenih devijacija. b) Dinamički aspekt = kretanje i promene društvenih devijacija i pojedinih njihovih vrsta (statističke i metode merenja).

  12. c) Uzročni ili etiološki pristup= istraživanje i utvrđivanje uzroka društvenih devijacija. Većina teorija o društvenim devijacijama odnosi se na tumačenje uzroka ovih pojava. • d) Posledični aspekt = društvene posledice devijacija, uključujući i one aspekte posledica u kojima su devijanti žrtve društvenih okolnosti.

  13. e) Akcioni ili intervencijski= različiti vidovi društvenog odnosa ili reakcije na devijacije i praćenje različitih vidova društvene reakcije (mere i oblici, institucije i institucionalni sistemi). • U ovom aspektu nauka o društvenim devijacijama blisko je povezana sa socijalnom politikom i socijalnim radom.

  14. Naučni ciljevi • a) Prikupljanje naučnih saznanja o prirodi društvenih devijacija, opšte zajedničke karakteristike, sa krajnjom namerom da se ustanove zakonitosti i definiše teorija. • b) Stvaranje tipologija i klasifikacija devijantnih pojava u cilju sistematizacije saznanja i boljeg naučnog uvida u njihove odnose i međusobne sličnosti i razlike.

  15. c) Težnja da se rezultati i saznanja nauke o društvenim devijacijama koriste za definisanje politike društva prema ovim pojavama. • Definisanje posebnih mera za sprečavanje, prevazilaženje i suzbijanje društvenih devijacija.

  16. METODE NAUKE O DRUŠTVENIM DEVIJACIJAMA • 1. Koristi sve opšte metode društvenih nauka (induktivna, deduktivna i istorijsko-dijalektička). • 2. Koristi sve opšte sociološke metode: • a) Neposredno sistematsko posmatranje, • b) Anketa • c) Sistematski razgovor i intervju.

  17. U praski se koriste dijagnostički intervju (utvrđšivanje prirode nekog problema) i terapeutski model intervjua (prevazilaženje problema, odnosno zaštiti devijanata). • d) Metode akcionih istraživanja novi metodološki pristup u sociologiji (kvalitetivna metodologija).

  18. 3. Posebne metode: • a) Statističke metode (“službeno utvrđene” pojave i činjenice), • b)Istorija slučaja (case story): Sutherlend, istraživanje karijere profesionalnog lopova.

  19. c) Analiza slučaja (case study)- karakteristični ili reprezentativni slučajevi. • d) Viktimološka metoda= ispitivanje žrtava različitih devijacija, kao deo odnosa sa akterima devijacija.

More Related