Download
1 / 86
860 likes | 1.14k Vues
dr Anna Steliga. JAK „CZYTAĆ” DZIEŁO? PERCEPCJA - EKSPRESJA – RECECJA czyli realizacja w praktyce nowej podstawy programowej nauczania plastyki. dr Anna Steliga.
E N D
dr Anna Steliga JAK „CZYTAĆ” DZIEŁO? PERCEPCJA - EKSPRESJA – RECECJA czyli realizacja w praktyce nowej podstawy programowej nauczania plastyki
dr Anna Steliga Nowa podstawa programowa została wprowadzona na mocy Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół(rozporządzenie opublikowano w Dzienniku Ustaw z dnia 15 stycznia 2009 r. Nr 4, poz. 17).
dr Anna Steliga Powody wprowadzenia reformy programowej Ministerstwo Edukacji Narodowej określiło następująco: Powód I: niedopasowanie podstawy programowej do obecnej populacji uczniów Powód II: niemożność zmieszczenia pełnego cyklu kształcenia ogólnego w ciągu trzech lat Powód III: obniżenie wieku szkolnego wymaga korekty programowej
dr Anna Steliga Nowa podstawa programowa ma zastąpić standardy wymagań edukacyjnych. Opisuje efekty kształcenia na każdym etapie edukacyjnym. Są one sformułowane w postaci wymagań ogólnych i szczegółowych.
dr Anna Steliga Cele kształcenia – wymagania ogólne: PERCEPCJA SZTUKI - Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji EKSPRESJA PRZEZ SZTUKĘ - Tworzenie wypowiedzi RECEPCJA SZTUKI - Analiza i interpretacja tekstów kultury
dr Anna Steliga Podstawa programowa edukacji wczesnoszkolnej w zakresie plastyki. I etap edukacyjny: klasy I–III
dr Anna Steliga Edukacja plastyczna. Uczeń kończący klasę III: 1) w zakresie percepcji sztuki: a) określa swoją przynależność kulturową poprzez kontakt z wybranymi dziełami sztuki, zabytkami i z tradycją w środowisku rodzinnym, szkolnym i lokalnym; uczestniczy w życiu kulturalnym tych środowisk, wie o istnieniu placówek kultury działających na ich rzecz, b) korzysta z przekazów medialnych; stosuje ich wytwory w swojej działalności twórczej (zgodnie z elementarną wiedzą o prawach autora);
dr Anna Steliga Edukacja plastyczna. Uczeń kończący klasę III: 2) w zakresie ekspresji przez sztukę: a) podejmuje działalność twórczą, posługując się takimi środkami wyrazu plastycznego jak: kształt, barwa, faktura w kompozycji na płaszczyźnie i w przestrzeni (stosując określone materiały, narzędzia i techniki plastyczne),b) realizuje proste projekty w zakresie form użytkowych, w tym służące kształtowaniu własnego wizerunku i otoczenia oraz upowszechnianiu kultury w środowisku szkolnym (stosując określone narzędzia i wytwory przekazów medialnych);
dr Anna Steliga Edukacja plastyczna. Uczeń kończący klasę III: 3) w zakresie recepcji sztuki: a) rozróżnia takie dziedziny działalności twórczej człowieka jak: architektura, sztuki plastyczne oraz inne określone dyscypliny sztuki (fotografika, film) i przekazy medialne (telewizja, Internet), a także rzemiosło artystyczne i sztukę ludową, b) rozpoznaje wybrane dzieła architektury i sztuk plastycznych należące do polskiego i europejskiego dziedzictwa kultury; opisuje ich cechy charakterystyczne (posługując się elementarnymi terminami właściwymi dla tych dziedzin działalności twórczej).
dr Anna Steliga Podstawa programowa przedmiotu plastyka II etap edukacyjny: klasy IV–VI
dr Anna Steliga 1. Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji – percepcja sztuki. Uczeń: 1) określa swoją przynależność kulturową poprzez kontakt z wybranymi dziełami sztuki, zabytkami i tradycją w swoim środowisku lokalnym i regionalnym, a także uczestniczy w życiu kulturalnym tego środowiska (zna placówki kultury działające na jego rzecz); 2) korzysta z przekazów medialnych oraz stosuje ich wytwory w swojej działalności twórczej (zgodnie z elementarną wiedzą o prawach autora).
dr Anna Steliga 2. Tworzenie wypowiedzi – ekspresja przez sztukę. Uczeń: 1) podejmuje działalność twórczą, posługując się podstawowymi środkami wyrazu plastycznego i innych dziedzin sztuki (fotografika, film) w kompozycji na płaszczyźnie i w przestrzeni (stosując określone materiały, narzędzia i techniki właściwe dla tych dziedzin sztuki); 2) realizuje projekty w zakresie form użytkowych, w tym służące kształtowaniu wizerunku i otoczenia człowieka oraz upowszechnianiu kultury w społeczności szkolnej i lokalnej (stosując także narzędzia i wytwory multimedialne).
dr Anna Steliga 3. Analiza i interpretacja tekstów kultury – recepcja sztuki. Uczeń: 1) rozróżnia określone dyscypliny w takich dziedzinach jak: architektura, sztuki plastyczne oraz w innych dziedzinach sztuki (fotografika, film) i przekazach medialnych (telewizja, Internet); 2) rozpoznaje wybrane dzieła architektury i sztuk plastycznych należące do polskiego i europejskiego dziedzictwa kultury oraz opisuje ich funkcje i cechy charaktery styczne na tle epoki (posługując się podstawowymi terminami i pojęciami właściwymi dla tych dziedzin sztuki).
dr Anna Steliga PODSTAWA PROGRAMOWA PRZEDMIOTU PLASTYKA III etap edukacyjny: gimnazjum
dr Anna Steliga 1. Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji – percepcja sztuki. Uczeń: 1) uczestniczy w kulturze poprzez kontakt z zabytkami i dziełami sztuki współczesnej, mając poczucie związku ze śródziemnomorskim dziedzictwem kultury i tradycją narodową, szanując jednocześnie odrębności innych kręgów kulturowych (zna wybrane krajowe i zagraniczne placówki kultury i instytucje artystyczne); 2) korzysta z przekazów medialnych oraz stosuje ich wytwory w swojej działalności (przestrzegając podstawowych zasad prawa autorskiego dotyczących ochrony własności intelektualnej).
dr Anna Steliga 2. Tworzenie wypowiedzi – ekspresja przez sztukę. Uczeń: 1) podejmuje działalność twórczą, posługując się środkami wyrazu sztuk plastycznych, innych dziedzin sztuki (fotografika, film) i elementami formy przekazów medialnych, w kompozycji na płaszczyźnie oraz w przestrzeni rzeczywistej i wirtualnej (stosując określone materiały, narzędzia i techniki właściwe dla tych dziedzin sztuki i przekazów medialnych); 2) realizuje projekty w zakresie sztuk wizualnych, w tym służące przekazywaniu informacji dostosowanej do sytuacji komunikacyjnej oraz uczestnictwu w kulturze społeczności szkolnej i lokalnej (stosując także narzędzia i wytwory mediów środowiska cyfrowego).
dr Anna Steliga 3. Analiza i interpretacja tekstów kultury – recepcja sztuki. Uczeń: 1) rozróżnia style i kierunki architektury i sztuk plastycznych oraz umieszcza je w odpowiednim porządku chronologicznym i w centrach kulturotwórczych, które miały zasadnicze znaczenie dla ich powstania; 2) rozpoznaje wybrane dzieła architektury i sztuk plastycznych należące do polskiego i europejskiego dziedzictwa kultury, postrzegając je w kontekście miejsca tradycji we współczesnej kulturze, a także opisuje związki zachodzące między nimi (posługując się terminologią z zakresu danej dziedziny sztuki).
dr Anna Steliga Zalecane warunki i sposób realizacji. Komentarze do podstawy programowej do nauczania plastyki.
dr Anna Steliga Szkoła podstawowa Nauczyciel w realizacji przedmiotu powinien dążyć do rozwijania myślenia twórczego uczniów oraz poprzez odpowiednio dobrane metody przygotowywać ich do uczestnictwa w kulturze i do stosowania nabytych umiejętności w życiu codziennym. Szkoła powinna stwarzać możliwości czynnego uczestnictwa uczniów w kulturze, w wystawach i wydarzeniach artystycznych, organizowanych w szkole i poza szkołą. Zalecane jest odpowiednie wyposażenie pracowni w środki dydaktyczne, w tym reprodukcje dzieł sztuki. Nauczyciel powinien uwzględniać możliwości uczniów i dostosować do nich wymagania edukacyjne.
dr Anna Steliga Gimnazjum Nauczyciel w realizacji przedmiotu powinien dążyć do rozwijania myślenia twórczego uczniów i poprzez uczestnictwo w zajęciach przygotować ich do świadomego udziału w kulturze oraz do stosowania nabytej wiedzy w innych dziedzinach życia. Szkoła powinna stwarzać możliwości czynnego uczestnictwa uczniów w kulturze poprzez ich udział w wystawach stałych i czasowych organizowanych przez muzea i instytucje kulturalne, uczestnictwo w ważnych wydarzeniach artystycznych organizowanych w szkole i po za szkołą oraz stwarzać warunki do prezentacji ich własnej twórczości i do upowszechniania kultury plastycznej. Szkoła powinna stwarzać warunki do realizacji zajęć poprzez odpowiednie wyposażenie pracowni w środki dydaktyczne, takie jak: reprodukcje dzieł sztuki na różnych nośnikach oraz zestawy narzędzi medialnych z oprogramowaniem. Nauczyciel powinien uwzględniać możliwości uczniów i dostosować do nich wymagania edukacyjne.
dr Anna Steliga Podstawa programowa plastyki uwzględnia europejskie zalecenia dotyczące kompetencji kluczowych. Wśród kompetencji kluczowych rozwijanych na zajęciach plastycznych, na szczególną uwagę zasługuje świadomość kulturowa, obejmująca: poczucie związku z tradycją narodową (w tym postawa szacunku i tolerancji wobec jej różnorodności), przekonanie o konieczności uczestnictwa w życiu kulturalnym, wyrażanie siebie poprzez środki rozwijające predyspozycje twórcze (na podstawie wiedzy pozwalającej na posługiwanie się nimi w innych sferach aktywności), docenianie znaczenia estetyki w życiu codziennym, znajomość najważniejszych dzieł stanowiących o dziedzictwie kultury (jako umiejętność przyswajania sobie wartości i operowania symbolami), posługiwanie się językiem sztuki.
dr Anna Steliga Podstawa programowa przedmiotu plastyka poświęca też sporo uwagi mediom. Korzystanie z mediów w sferze kultury jest koniecznością, gdyż są nośnikiem zmian w sposobie uczestnictwa w kulturze i w jej upowszechnianiu. Stosowane tu narzędzia, konstruowane na podstawie technologii medialnych, wnoszą interaktywną formułę tworzenia i udostępniania dzieł sztuki i zjawisk artystycznych oraz umożliwiają ich nieograniczoną multiplikację w przestrzeni wirtualnej w wymiarze globalnym. Dlatego korzystanie z mediów wymaga zdobycia elementarnej wiedzy i umiejętności w zakresie odbioru przekazów medialnych, w tym oceny ich treści i form kierowanych za pośrednictwem telewizji i Internetu. Wymaga także kształtowania właściwych zachowań uczniów, w tym poszanowania prawa do własności intelektualnej w związku z wykorzystywaniem przez nich przekazów i wytworów medialnych.
dr Anna Steliga Czym jest dzieło sztuki plastycznej współcześnie?
dr Anna Steliga DZIEŁO SZTUKI PLASTYCZNEJ to wynik artystycznego działania twórcy, obiektywizacja jego zamysłu. Pojęcie w XIX w. obejmowało: malarstwo, rysunek, grafikę, rzeźbę, architekturę, potem także sztuki użytkowe. We współczesnym rozumieniu dziełem sztuki może być nazwana każda rzecz, także organizacja przestrzeni, skomponowanej w sposób artystyczny i wzbudzający estetyczne doznania.
dr Anna Steliga Dzieło sztuki w sensie ogólnym stanowi pojęcie posiadające tzw. strukturę pojęciową, warstwy lub wartości: Wartości literackie (warstwa przedstawieniowa) Wartości estetyczne Wartości artystyczne Wartości formalne (język plastyki)
dr Anna Steliga Wartości literackie (tematyka dzieła) – dzieło sztuki, które posiada tę warstwę, nazywane jest przedstawiającym (figuratywnym); dzieło, które nic nie zamierza przedstawić, nazywane jest nieprzedstawiającym (np. architektura, abstrakcje).
dr Anna Steliga Wartości estetyczne – to rozmaite stany psychiczne, nastroje, wrażenia, refleksje ideowo-moralne, interpretacje zjawisk istniejących, projektowanych itp., które mogą być przekazywane za pomocą przedstawień przedmiotowych i tematycznych, ale i przez sztukę abstrakcyjną, a nawet użytkową. Treści ideowe można podzielić na poznawcze, emocjonalne, kreacyjne, zgodne z podziałem wszelkich czynności człowieka.
dr Anna Steliga Wartości artystyczne – to zakodowane w dziele sztuki zamiary i przeżycia artystyczne twórcy, towarzyszące kreacji dzieła. Jeśli zostaną zakodowane prawidłowo, zdolne są wywoływać u widzów doznania estetyczne. Bez nich dzieło nie jest dziełem sztuki. Wszystkie inne treści dzieła muszą znaleźć się w ich zasięgu, aby mogły w sposób emocjonalny oddziaływać na widza.
dr Anna Steliga Wartości formalne układy kompozycyjne linia barwa plama barwna faktura światłocień bryła przestrzeń ruch
dr Anna Steliga UKŁADY KOMPOZYCYJNE kompozycja statyczna- oparta na układach pionowych i poziomych, sprawiająca wrażenie trwałości i spokoju; kompozycja dynamiczna- sprawiająca wrażenie ruchu, pędu, nietrwałości położenia;
dr Anna Steliga UKŁADY KOMPOZYCYJNE kompozycja symetryczna- to rodzaj k., w której lewa i prawa strona są do siebie podobne lub jednakowe ( jednoosiowa – motyl, wieloosiowa – tort); kompozycja asymetryczna- brak lub naruszenie symetrii. Układ, w którym elementy nie są umieszczone po obu stronach osi musi być zrównoważony w inny, bardziej skomplikowany sposób.
dr Anna Steliga UKŁADY KOMPOZYCYJNE kompozycja otwarta- - ma tzw. raport element powtarzający; kompozycja o charakterze otwartym - polega na swobodnym rozmieszczeniu barw, linii, plam w różnych kierunkach, bez ich ograniczenia na płaszczyźnie obrazu (można ją rozbudowywać we wszystkich kierunkach) kompozycja zamknięta - rozmieszczenie barw, linii i plam jest ściśle ustalone, są one ograniczone na płaszczyźnie obrazu (żyje tylko w obrazie, nie można ich rozbudowywać)
dr Anna Steliga Kreskę, której jedynym zadaniem jest wyznaczenie obmyślanego przez nas kształtu na płaszczyźnie, nazywamy kreską konturową – konturem. Kreska jako sposób określania przestrzeni (przedmioty bardziej oddalone wydają się nam mniejsze niż te z przodu) Kreska jako sposób określania faktury (np. kreski naśladują korę dębu lub sierść kota) Kreska jako środek wyrazu artystycznego (każdy artysta rysuje inaczej, zgodnie z własną wrażliwością, własnym temperamentem i zamierzonym sposobem oddania doznań w obcowaniu z naturą).
dr Anna Steliga PLAMA - cokolwiek obraz przedstawia zawsze składa się z barwnych plam o przeróżnych wielkościach i kształtach. Są plamy: Obwiedzione konturem (żyją obok siebie w zgodzie) Plamy ostre (stykają się ze sobą, ale w miejscu, gdzie kończy się jedna, zaczyna się druga) Plamy miękkie (barwa plamy na całej jej powierzchni nie jest jednakowo intensywna „rozmywa się” ku brzegom)
