9 sierpnia 2013r.

1. Gminno Parkowe Centrum Kultury i Ekologii w Plichtowie 9 sierpnia 2013r.

2. Życie młodych ludzi w Polsce

3. Bezrobocie w Polsce

4. Bezrobocie Definicja bezrobocia Bezrobocie – zjawisko społeczne polegające na tym, że część ludzi zdolnych do pracy i deklarujących chęć jej podjęcia nie znajduje faktycznego zatrudnienia z różnych powodów.

5. Kim jest bezrobotny? W Polsce, w sensie prawnym, bezrobotnym jest osoba niezatrudniona i nie wykonująca innej pracy zarobkowej, zdolna i gotowa do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy, nie ucząca się w szkole w systemie dziennym, zarejestrowana we właściwym powiatowym urzędzie pracy, jeżeli: • ukończyła 18 lat, z wyjątkiem młodocianych absolwentów • nie osiągnęła wieku emerytalnego, • nie nabyła prawa do emerytury, renty inwalidzkiej • nie jest właścicielem lub posiadaczem nieruchomości rolnej o powierzchni pow. 2 ha przeliczeniowych • nie jest osobą niepełnosprawną, której stan zdrowia nie pozwala na podjęcie zatrudnienia nawet w połowie wymiaru czasu pracy • nie jest osobą tymczasowo aresztowaną i nie odbywa kary pozbawienia wolności • nie uzyskuje miesięcznie dochodu w wysokości przekraczającej połowę najniższego wynagrodzenia • nie pobiera zasiłku stałego, lub renty socjalnej

6. Główne przyczyny bezrobocia w Polsce • Relatywnie wysokie dla pracodawców koszty pracy, niepokrywające korzyści ekonomicznych płynących z zatrudnienia pracownika • Niedopasowanie popytu i podaży na określony rodzaj pracy • Sztywne dla pracodawcy prawo pracy - pracodawcy mimo iż potrzebują w danej chwili pracowników, mogą obawiać się zatrudniania ze względu na potencjalne późniejsze problemy ze swobodnym zwalnianiem czy zapewnieniem określonych warunków pracy • Niedopasowanie terytorialne miejsc zapotrzebowania na pracę i zasobów siły roboczej - znalezienie pracy wymaga czasem zmiany miejsca zamieszkania • Konieczność uzyskiwania państwowych bądź korporacyjnych pozwoleń oraz licencji na pracę – efekt: redukcja liczby pracowników mogących wykonywać dany zawód • Brak doświadczenia zawodowego wśród absolwentów - dla pracodawcy adaptacja nowozatrudnionego do stanowiska pracy zwykle jest inwestycją, której np. w warunkach wysokiego bezrobocia nie ma sensu podejmować, ponieważ korzystniej jest zatrudnić pracownika doświadczonego • Przekształcenia gospodarcze, zmiany technologiczne czy upadek całych gałęzi przemysłu • Likwidacja niektórych gałęzi przemysłu, np. górnictwa • Ograniczenie produkcji • Zmiany w technologii

7. Negatywne skutki bezrobocia w Polsce • Pogorszenie się sytuacji finansowej ludzi, którzy wcześniej pozostawali zatrudnieni • Obciążenie budżetu państwa oraz samorządów lokalnych i często wzrostu podatków • Zwiększanie się również wydatków na funkcjonowanie instytucji pomocy społecznej, policji, służby zdrowia i szkolnictwa • Nasilanie się społecznych patologii - rozwody, wzrost przestępczości, popadanie w nałogi • Pogorszenie standardu życia, ubóstwo, problemy z zagospodarowaniem czasu wolnego, izolacja społeczna, poczucie obniżenia statusu, ograniczenie lub zaniechania uczestnictwa w życiu politycznym, kulturalnym i w życiu społeczności lokalnej • Dyskomfort psychiczny – bezsilność i beznadziejność • Brak należytego wykształcenia wywiera negatywny wpływ na szanse zatrudnieniowe młodego pokolenia, ale nie każde wykształcenie jest gwarancją sukcesu zawodowego • Brak stałego podnoszenia kwalifikacji • Problemy rodzinne • Wniektórych przypadkach bezdomność • Spadek kwalifikacji i zanikanie umiejętności u osób pozostających przez dłuższy czas bez pracy, konieczność przekwalifikowania się bezrobotnych

8. Pozytywne skutki bezrobocia w Polsce O ile można w ogóle mówić o jakichkolwiek korzystnych skutkach bezrobocia to źródła podają m.in.: • Korzystny wpływ na konkurencyjność na rynku pracy, stymulacja wzrostu poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych wśród osób poszukujących pracy • Wzrost motywacji do kształcenia • Możliwość realokacji zasobów ludzkich przy głębokich przemianach strukturalnych gospodarki z zawodów nieopłacalnych i nieefektywnych do zawodów nowoczesnych i efektywnych

9. Bezrobocie w Polsce

13. Międzynarodowa Organizacja Pracy o zatrudnieniu młodych Bezrobocie młodzieży jest problemem występującym nie tylko w Polsce i w krajach europejskich. Na całym świecie bezrobocie dotyka młodzież – szczególnie bez doświadczenia zawodowego. Według ONZ: • 200 milionów młodych żyje na poziomie poniżej 1 dolara dziennie • 130 milionów nie umie pisać i czytać • 88 milionów nie ma pracy. Według danych w większości regionów na świecie nastąpił wzrost bezrobocia ludzi młodych. Bezrobocie jest szczególnie zauważalne na Bliskim Wschodzie i w północnej Afryce, gdzie stopa bezrobocia wynosi ponad 25%, a prawie 23% młodych żyje za miej niż dolara dziennie mimo, że pracuje. Wykształcenie, które teoretycznie pozwala wyjść ze stanu bezrobocia, jest na bardzo niskim poziomie. Według Światowego Raportu o Młodzieży z 2003 roku, 113 mln dzieci i młodzieży w wieku szkolnym w 2000 roku nie uczęszczało do szkół podstawowych.

14. Międzynarodowa Organizacja Pracy o zatrudnieniu młodych Bezrobocie i bezczynność zawodowa może skutkować wzrostem przestępczości, narkomani i narastaniem różnego rodzaju konfliktów społecznych. W latach 60 ubiegłego wieku ruchy młodzieżowe uważane były za ekscytujący i dynamiczny nośnik przemian politycznych, a obecnie młodzież coraz częściej uważana jest za zagrożenie dla społeczeństw. Jako przeciwdziałanie bezrobociu MOP proponuje: a)      promocje zatrudnienia; b)      staże; c)      praktyki; d)     tworzenie dofinansowanych przez państwo miejsc pracy; Wzrost bezrobocia wśród młodzieży jest niepokojącym zjawiskiem również dlatego, że społeczeństwa w krajach rozwiniętych wykazują tendencję do starzenia się i już obecnie 20% ludności jest w wieku powyżej 60 lat. Rządy powinny wspierać przedsiębiorców w zwiększaniu zatrudnienia i powinny zrewidować prowadzoną politykę pod kątem niedyskryminacji zatrudniania młodzieży. Zwrócono również uwagę na rozwój przedsiębiorczych postaw u młodzieży i tkwiący w nich potencjał – gdyż część z tej grupy w przyszłości może zostać samodzielnymi przedsiębiorcami.

15. Kształcenie, szkolenie i młodzież Każdy z krajów UE sam kształtuje swoją politykę edukacyjną, jednak UE wspiera je w tym zadaniu, określając wspólne cele i upowszechniając dobre wzorce. Przyszły dobrobyt gospodarczy UE zależy od poziomu wykształcenia jej ludności. Powinien on być na tyle wysoki, by zapewnić Unii przewagę konkurencyjną w warunkach zglobalizowanej gospodarki opartej na wiedzy. UE finansuje również programy ułatwiające podjęcie studiów oraz odbycie szkoleń, praktyk zawodowych i wolontariatu za granicą, jak również wspierające naukę języków i kursy internetowe.

16. Wymiany studentów i nauczycieli Na lata 2007–2013 UE przeznaczyła około 13 mld euro na działania umożliwiające uczenie się przez całe życie i wymianę międzynarodową. Najważniejsze programy w tym obszarze to: • Leonardo da Vinci: szkolenie zawodowe, w szczególności praktyki dla młodych uczniów i uczestników szkoleń w przedsiębiorstwach za granicą, a także projekty dotyczące współpracy między instytucjami oferującymi kształcenie zawodowe a przedsiębiorstwami. • Studia za granicą w ramach programu Erasmus: od 1987 r. z programu Erasmus skorzystało 2,5 mln studentów i członków kadry uniwersyteckiej. Erasmus Mundus pomaga studentom studiów drugiego stopnia i pracownikom naukowym uczelni z całego świata pragnącym ukończyć studia magisterskie lub doktoranckie na jednym z europejskich uniwersytetów. • Grundtvig: programy edukacyjne skierowane do dorosłych, realizowane przede wszystkim w ramach partnerstw międzynarodowych i sieci współpracy. • Comenius: współpraca między szkołami i nauczycielami oraz wymiana uczniów szkół średnich i rozwijanie współpracy między szkołami • Program „Marie Curie”: oferuje możliwość kształcenia zawodowego i międzynarodowej mobilności naukowców, począwszy od poziomu studiów drugiego stopnia.

17. Europass: kwalifikacje i umiejętności łatwe do zrozumienia za granicą Dokumenty Europass pomagają zaprezentować swoje umiejętności i kwalifikacje w standardowym formacie, dzięki czemu pracodawcom łatwiej jest zrozumieć istotę kwalifikacji uzyskanych w innych krajach, a pracownikom ubiegać się o pracę zagranicą. Dokumenty te obejmują: • Życiorys Europass- to dokument umożliwiający przedstawienie swoich umiejętności i kwalifikacji w jasny i efektywny sposób • Paszport językowy - narzędzie do samooceny umiejętności i kwalifikacji językowych • Dokument Europass – Mobilność - (poświadczający czas spędzony na nauce za granicą) - to dokument zawierający informacje na temat wiedzy i kwalifikacji nabytych w innym kraju europejskim np.: • praktyka zawodowa w przedsiębiorstwie; • semestr nauki na uczelni zaliczony w ramach programu wymiany; • praktyka w charakterze wolontariusza w organizacji pozarządowej. • Suplement Europass do świadectwa (kompetencje potwierdzone świadectwami odbycia szkoleń zawodowych) - to dokument zawierający informacje na temat wiedzy i kwalifikacji posiadacza dyplomu ukończenia kształcenia i szkolenia zawodowego • Suplement Europass do dyplomu (poświadczający ścieżki kształcenia studentów) - to dokument zawierający informacje na temat wiedzy i kwalifikacji nabytych przez posiadacza dyplomu ukończenia studiów wyższych • Europejski paszport umiejętności (ukazujący całościowy obraz umiejętności i kwalifikacji) - elektroniczne portfolio, które przedstawi pełny obraz Twoich umiejętności i kwalifikacji.

18. Możliwości dla młodzieży Celem inicjatywy Mobilna młodzież jest podwyższenie poziomu wykształcenia młodzieży i zwiększenie jej szans na znalezienie pracy poprzez: • dostosowanie programów kształcenia i szkolenia do potrzeb rynku pracy; • zachęcanie młodzieży do korzystania z możliwości, jakie oferują unijne stypendia na kształcenie lub szkolenie za granicą; • zachęcanie krajów UE do podejmowania działań, które ułatwią młodzieży podjęcie pracy zawodowej po zakończeniu nauki. Strategia UE na rzecz młodzieży z 2009 r. ma na celu zapewnienie młodym ludziom równego dostępu do edukacji i rynku pracy oraz zachęca młodzież do aktywności obywatelskiej i uczestnictwa w życiu społecznym. Inicjatywa Młodzież w działaniu wspiera aktywne uczestnictwo w działaniach społeczności lokalnej oraz w projektach wzmacniających poczucie tożsamości europejskiej, takich jak wolontariat w innym kraju.

19. Mobilna młodzież „Mobilna młodzież” to pakiet inicjatyw w dziedzinie edukacji i zatrudnienia skierowanych do młodych ludzi w Europie. Rozpoczęty w 2010 roku program jest częścią strategii Europa 2020 na rzecz inteligentnego, trwałego i sprzyjającego włączeniu społecznemu wzrostu gospodarczego.

20. Mobilna młodzież Celem programu jest podwyższenie poziomu edukacji młodzieży oraz zwiększenieszans na zatrudnienie. Chodzi o to, aby obniżyć wysokie bezrobocie oraz zwiększyć poziom zatrudnienia – zgodnie z ogólnounijnym celem polegającym na zwiększeniu zatrudnienia do 75 proc. wśród ludności w wieku produkcyjnym (20–64 lata). W realizacji tego celu pomoże: • lepsze dostosowanie kształcenia i szkolenia do potrzeb młodych • zachęcanie ich do korzystania z możliwości, jakie oferują unijne stypendia na kształcenie lub szkolenie za granicą • zachęcanie państw UE do podejmowania działań, które ułatwią młodzieży przejście z systemu edukacji na rynek pracy.

21. Dlaczego należy skoncentrować się na młodzieży? Około 5,5 mln młodych Europejczyków jest bezrobotnych. Oznacza to, że co piąty mieszkaniec UE mający mniej niż 25 lat nie może znaleźć pracy. Wskaźnik bezrobocia wśród młodzieży wynosi ponad 20%, czyli dwukrotnie więcej niż wskaźnik bezrobocia we wszystkich grupach wiekowych łącznie i prawie trzykrotnie więcej niż w przypadku osób aktywnych zawodowo w wieku powyżej 25 lat (9,6%). Bez pracy po zakończeniu nauki lub kształcenia zawodowego pozostaje obecnie 7,5 mln młodych ludzi w wieku od 15 do 24 lat.

22. Inicjatywa „Szanse dla młodzieży” Inicjatywa obejmuje szereg działań zaplanowanych na lata 2012–13, które mają obniżyć bezrobocie wśród młodzieży. Jest częścią inicjatywy na rzecz edukacji i zatrudnienia „Mobilna młodzież”. Cele: Wspieranie młodych bezrobotnych, w szczególności: • osób, które nie ukończyły szkoły ponadgimnazjalnej; aby mogły uzyskać wykształcenie średnie II stopnia • absolwentów; aby mogli uzyskać pierwsze doświadczenie zawodowe

23. Problemy i wyzwania, przed którymi stoi młodzież w Unii Europejskiej Młodzież jest ważną częścią ludności w Unii Europejskiej. Dalsze losy tej wspólnoty niepodległych państw będą spoczywać w rękach dzisiejszych nastolatków. To właśnie oni zadecydują, czy wzrost zatrudnienia, wzrost gospodarczy i trwały rozwój zostaną zrealizowane. Współczesna polityka prowadzona przez Unię Europejską jest dostosowana do potrzeb młodych ludzi, by sprostać ich oczekiwaniom. Problemy wynikające z sytuacji demograficznej, kłopoty ze znalezieniem pracy bieda i wykluczenie społeczne, brak zrozumienia dla innych narodowości i kultur – to tylko niektóre z trudności, jakim musi przeciwstawić się młody obywatel Europy. Brak pracy jest najważniejszym i trudnym do zwalczenia problemem. Wszelkie statystyki potwierdzają, że wejście młodej osoby, na ciężki w tych czasach, rynek pracy stanowi dla młodego człowieka wielką trudność. W Polsce wśród bezrobotnych zarejestrowanych w urzędach pracy ok. 35% stanowią osoby poniżej 24 roku życia. Taka sytuacja ma miejsce również we wielu krajach Unii Europejskiej. Chcąc zapobiec temu zjawisku wskazane jest, aby jeszcze w trakcie trwania nauki młodzi ludzie podejmowali pracę w ramach swojego czasu wolnego(np. w czasie wakacji).

24. Młodzież w Europie Młodzież w Europie charakteryzują wygórowane oczekiwania i mała skłonność do pracy na własny rachunek. Zaledwie 18% bezrobotnych młodych ludzi twierdzi, że w razie utraty pracy przyjmie każdą propozycje zatrudnienia. Niecałe 5% młodzieży w Unii Europejskiej myśli o założeniu swojej własnej firmy. Obecnie najlepszą metodą walki z bezrobociem jest możliwość legalnego zatrudnienia się w państwach należących do UE. Ma to duże znaczenie dla młodych ludzi z biedniejszych krajów, o wyższym poziomie bezrobocia. Zatrudnienie za granicą trudno jest uzyskać osobie, która zna tylko swój język ojczysty. Brak znajomości języków obcych to kolejna przeszkoda, z którą młodzi ludzie muszą się zmierzyć. 1/3 młodych Europejczyków nie zna żadnego języka obcego, dlatego Komisja Europejska wskazuje na potrzebę działań związanych z poprawą znajomości języków obcych. Są organizowane specjalne, nieodpłatne kursy językowe, zwiększa się obowiązkowa liczba godzin języka obcego w szkołach. Bardzo dobrym działaniem, które zostało podjęte i pozytywnie ocenione jest wymiana uczniów między szkołami wszystkich krajów UE.

25. Wyalienowanie Grupy społeczne, które najczęściej ulegają wyalienowaniu to: mniejszości narodowe oraz grupy etniczne, bezdomni, niepełnosprawni, bezrobotni, alkoholicy, Murzyni, skośnoocy, narkomani i homoseksualiści. My, młodzi obywatele Unii Europejskiej powinniśmy się przeciwstawiać wykluczeniu społecznemu!Dużym problemem UE i młodzieży jest nietolerancja, rasizm i ksenofobia. Nietolerancja, czyli nieuznawanie prawa innych do posiadania własnych poglądów, kultury itp. Ksenofobia, czyli wrogość wobec ludzi z innych państw oraz brak szacunku dla ich tradycji i kultury opiera się głównie na stereotypach. Rasizm, czyli przekonanie, że ktoś jest lepszy od innych z powodu przynależności do pewnej rasy. W nowych państwach członkowskich 43% młodzieży jest zadowolonych z faktu, że w ich kraju mieszkają obcokrajowcy. Wśród krajów byłej UE–15 tylko 17% cieszy się, że w ich państwach mieszkają ludzie z innych krajów. Przeciwdziałania tym problemom w Zjednoczonej Europie polega przede wszystkim na zapoznawaniu się między sobą młodzieży z różnych krajów Unii Europejskiej.

26. Życie studenckie w Polsce

27. Najpopularniejsze kierunki studiów – rekrutacja 2013-2014 • Kryminologia – 44 osoby na jedno miejsce • Lekarski • Lekarsko – dentystyczny • Psychologia • Prawo • Filologia angielska, norweska, szwedzka • Japonistyka • Finanse i rachunkowość • Ekonomia • Bezpieczeństwo narodowe/wewnętrzne • Logistyka • Weterynaria • Inżynieria biomedyczna

28. Kierunki cieszące się niewielkim zainteresowaniem • Fizyka • Fizyka klasyczna • Rolnictwo • Ogrodnictwo • Bioinżynieria w produkcji zwierzęcej

29. Ile wydają polscy studenci?

30. Wynajem mieszkania • Dotyczy to oczywiście studentów, którzy na czas studiów wyjeżdżają z rodzinnego miasta. • Koszt wynajęcia kawalerki waha się od 810zł w Toruniu i w Łodzi, do 1550zł w Warszawie • Najlepszą opcją jest wynajęcie mieszkania 3-pokojowego i zamieszkanie w 3-5 osób. Średnio 3-pokojowe mieszkanie we Wrocławiu kosztuje 2080zł, w Krakowie 2100zł, Gdańsku 1830zł, a w Toruniu już tylko 1380zł. • Inną opcją jest też akademik, w którym miejsce w pokoju 2-3 osobowym kosztuje ok. 300-500zł.

31. Codzienne wydatki Rozpiętość kwot jest naprawdę spora. Asia i Karolina, mieszkając w jednych z droższych miast w Polsce, wydają niskie kwoty na życie codzienne. Miesięczne wydatki zamykają się w 500-600zł (plus czynsz), co jest kwotą niewielką. Wiemy jednak, że często pojawiają się wydatki niespodziewane, więc nie można liczyć na stałość tej kwoty. Dochodzą to tego wydatki na ubrania, bilety, prezenty i wiele innych. Michał studiujący w Katowicach twierdzi, że minimalna kwota, za którą umiałby przeżyć tydzień to 250zł. Nakładając więc na siebie ograniczenia, jego wydatki i tak przekroczyłyby prawdopodobnie 1000zł.

32. Życie studenckie Jadąc na studia trzeba się liczyć, że miesięczne utrzymanie przekroczy magiczną kwotę tysiąca złotych. Ci, którzy chcą żyć trochę wygodniej nie ograniczając się na każdym kroku, będą musieli wydać około 2tys., a nawet więcej. W przypadku studiów niestacjonarnych jest trudniej, gdyż dochodzi do tego semestralna opłata za studia. Warto podjąć jednak pracę dorywczą. Skąd więc wziąć takie środki? • Stypendia socjalne • Stypendia mieszkaniowe • Kredyt studencki • Pracy i próba pogodzenia jej ze studiami

33. Polak jest najbardziej zajętym studentem w Europie! Beztroskie, hulaszcze życie studenckie to zjawisko, które w Polsce spotkać można coraz rzadziej. Przeciętny żak musi bowiem łączyć szkołę i pracę. Zupełnie nie ma czasu na relaks i przyjemności. Ledwo starcza mu czasu na naukę i samodzielne zdobywanie wiedzy. • Jak informuje Rzeczpospolita, Polak jest najbardziej zajętym studentem w Europie. Więcej obowiązków mają jedynie Portugalczycy. • Zajęcia na uczelni i praca na studiach licencjackich zajmują nam 51 godzin tygodniowo, na studiach magisterskich aż 53 godziny. Dane te są naprawdę zatrważającej, zwłaszcza gdy weźmiemy pod uwagę to, że średnia europejska wynosi jedynie 40 godzin. • Co ciekawe, mimo iż polski student jest tak bardzo zapracowany, to zwykle nie idzie to w parze z samodzielnością. Według sondaży, ponad połowa żaków w naszym kraju, przez całe studia mieszka z rodzicami.

34. Śniadanie często dopiero o czternastej • Studenci w większości nie myślą o przyszłości w kontekście zdrowia czy obowiązków, nie dbają o właściwą dietę i kondycję fizyczną. • Nie przywiązują wagi do jakości i regularności posiłków ujawnia się szczególnie w przypadku śniadań. Część osób w ogóle z nich rezygnuje, motywując to brakiem czasu lub apetytu. • Zdarza się, że pierwszy posiłek jest spożywany dopiero pomiędzy godziną dwunastą a czternastą. Z reguły do śniadania studenci piją czarną herbatę lub kawę z mlekiem i cukrem. Dla wielu badanych nieodłącznym uzupełnieniem jest papieros. • Ponadto młodzi jedzą nieregularnie, oszukują głód wysokokalorycznymi przekąskami, gustują w jedzeniu fast foodów i słodyczy.

36. Przychodzi student do lekarza • Badania pokazały, że nawet osoby z poważnymi kontuzjami czy przewlekłymi schorzeniami przekładają wizyty u specjalistów i ignorują ich zalecenia, bagatelizując problemy zdrowotne. • Studenci nie poświęcają wiele uwagi zdrowiu - żyją szybko, nie przejmując się konsekwencjami swojego zachowania • Co ciekawe, studenci przeważnie leczą się samodzielnie. Najczęściej wybierane środki lecznicze to witamina C lub kubek gorącej herbaty z miodem i cytryną. • W przypadku poważniejszej choroby używają leków, które zostały w domu po chorobie innego domownika. Zdaniem studentów jest to najszybszy i najtańszy sposób, który pozwala im uniknąć wizyty u lekarza.

37. Sen oraz stres w życiu studenckim Studenci chodzą spać o różnych porach, rzadko kiedy posiadając ustalony harmonogram odpoczynku. Są nieprzyzwyczajeni do wczesnego wstawania, dlatego często poranną pobudkę odbierają jako prawdziwą katorgę. Największym problemem jest nieregularny sen, bez stałej pory i powtarzalnego schematu. Czas wolny dzielą zazwyczaj pomiędzy imprezy towarzyskie a wielogodzinne oglądanie telewizji czy przeglądanie internetu. Jako najczęstsze źródło stresu czy niepokoju wskazują studia, a w szczególności sesję egzaminacyjną, prezentacje na zaliczenie lub pisanie pracy dyplomowej.

39. Praca • Studencka praca ma z reguły charakter tymczasowy. Studenci są gotowi zatrudnić się „na czarno”, jeśli zwiększy to ich zarobki. „Część młodych ludzi zapytana o wymarzoną pracę, nie potrafi powiedzieć, jaki mogłaby mieć ona charakter. Doskonale orientują się jednak co do tego, ile chcieliby zarabiać”. • Swoje oczekiwania finansowe umieszczają w granicach 2,5 a 7 tys. złotych. • Do pożądanych cech dobrej pracy zaliczają partnerskie relacje z przełożonym, brak monotonii, wykonywanie wyłącznie własnych obowiązków, 8-godzinny dzień pracy z płatnymi nadgodzinami.

40. Relacje międzyludzkie • Studenci nawiązują i utrzymują dość płytkie relacje międzyludzkie. • Najczęściej takie, które nie są kosztowne, czyli nie wymagają od nich wyrzeczeń, nie ograniczają swobody, a ich podtrzymanie nie wiąże się z większym wysiłkiem.

41. A co po studiach? • Na przestrzeni ostatnich lat liczba studentów gwałtownie wzrosła. W latach 90-tych wynosiła trochę ponad 403 tys, a w roku ubiegłym około 2 mln. Obecnie dyplom nie jest przepustką do uzyskania wymarzonej pracy, o czym świadczą dane statystyczne : w końcu marca 2012 w skali krajowej zarejestrowanych było 236 tys. bezrobotnych absolwentów.   • Problem m. in. tkwi w błędnej strukturze kształcenia i w powstawaniu niepotrzebnych kierunków. Na przestrzeni lat  pedagogika, psychologia czy  zarządzanie były najbardziej oblegane. Istnieje wciąż wiele kierunków, których specjalistów rynek pracy nie potrzebuje np. politologia, socjologia, filozofia. Dużo osób idzie na studia nie mając określonych planów na przyszłość i wybierają łatwe kierunki.  • Obecnie najbardziej poszukiwanymi przez pracodawców są absolwenci kierunków technicznych – informatyka, mechatronika, budownictwo. Niestety, te kierunki uchodzą za bardzo trudne, dlatego nie często wybierane są takie studia.

42. A co po studiach? • Marta w 2009 r. zrobiła licencjat z niemieckiego w nauczycielskim kolegium językowym w Toruniu. Wybrała taki kierunek, ponieważ zdawało jej się, że dla nauczyciela zawsze będzie praca. Nie miała sprecyzowanych oczekiwań co do programu studiów. Po obronie pojechała do Anglii składać komputery. • Anna ze Skierniewic w 2010 r. skończyła zaoczne studia administracyjne na Uniwersytecie Łódzkim. Była przekonana, że urzędnicy dobrze zarabiają. Za naukę – 800 zł miesięcznie – płaciła mama. Anna dorabiała to tu, to tam. W jej okolicy szukali ludzi do skarbówki, ale tylko na zastępstwo. • Aneta obroniła się w 2011 r., po zaocznych studiach na Akademii Ekonomicznej w Katowicach. Poszła na nie siłą rozpędu – wcześniej wybrała liceum ekonomiczne, ponieważ miała blisko. Na III roku zdecydowała się na specjalizację gospodarowanie kapitałem ludzkim i rynki globalne. Myślała, że skoro utworzono taką specjalizację, to jest zapotrzebowanie na takich specjalistów i gdzieś ją potem przyjmą do pracy. Przyjmowali tylko na staż w sekretariacie, płatny 400 zł miesięcznie. Studia kosztowały 1,9 tys. zł za semestr. Płaciła mama. Wybierając kierunek studiów należy pamiętać o tym, żeby decydować się na to, na co faktycznie jest zapotrzebowanie. Oczywiście miło jest również łączyć przyjemne z pożytecznym, ale trzeba też zastanowić się jakie możliwości da nam w przyszłości wybrany kierunek studiów…

43. Dziękujemy za uwagę!