390 likes | 901 Vues
SYMBOLE NARODOWE. POLSKIE. Symbole narodowe – to symbole, które wizualnie i słownie prezentują wartości i ciągłość historii narodów i państw. Podstawowymi symbolami narodowymi są: Hymn, Godło, Flaga,.
E N D
SYMBOLE NARODOWE POLSKIE
Symbole narodowe – to symbole, które wizualnie i słownie prezentują wartości i ciągłość historii narodów i państw.
Podstawowymi symbolami narodowymi są: Hymn, Godło, Flaga,
Hymn- to uroczysty i podniosły utwór pochwalny, pierwotnie sławiący bóstwo, później także bohaterskie czyny, wielkie idee, otoczone powszechnym szacunkiem wartości i instytucje. Utwory tego typu, związane były z publicznymi uroczystościami kultowymi, występowały w rożnych kręgach kulturowych. Źródłem europejskiej tradycji były antyczne hymny greckie. W średniowieczu rozwinął się hymn kościelny, związany z tradycją i liturgią chrześcijańską. Hymn państwowy to tradycyjna pieśń patriotyczna, będąca symbolem jedności i odrębności narodowej. HYMN
Polskim hymnem państwowym jest„Mazurek Dąbrowskiego” “Mazurek Dąbrowskiego” jest oficjalnym polskim hymnem państwowym od 26 lutego 1927 roku. Jego słowa, pierwotnie jako “Pieśń Legionów Polskich we Włoszech”, zostały napisane przez Józefa Wybickiego – poetę i publicystę, natomiast autor melodii opartej na motywach ludowego mazurka jest nieznany.
Pieśń powstała w lipcu 1797 roku we włoskim miasteczku Reggio Emilia. Pierwszy raz została wykonana publicznie 20 lipca 1797 roku. Od samego początku z aplauzem została przyjęta przez Legiony Dąbrowskiego. Z początkiem 1798 roku znana była również w kraju we wszystkich zaborach. Śpiewana była podczas powstania listopadowego (1830), styczniowego (1863), w czasie rewolucji 1905 roku, a także podczas I i II wojny światowej. Po II wojnie światowej “Mazurka Dąbrowskiego” uznano za hymn państwowy w 1948 roku.
Słowa „Mazurka Dąbrowskiego” 1. Jeszcze Polska nie zginęła, Kiedy my żyjemy, Co nam obca przemoc wzięła, Szablą odbierzemy. Ref. Marsz, marsz, Dąbrowski, Z ziemi włoskiej do Polski. Za twoim przewodem, Złączym się z narodem. 2. Przejdziem Wisłę, Przejdziem Wartę, Będziem Polakami, Dał na przykład Bonaparte, Jak zwyciężać mamy. Ref. Marsz, marsz, Dąbrowski... 3. Jak Czarniecki do Poznania, Po szwedzkim zaborze, Dla ojczyzny ratowania, Wrócim się przez morze. Ref. Marsz, marsz, Dąbrowski... 4. Już tam ojciec do swej Basi, Mówi zapłakany, Słuchaj jeno, pono nasi Biją w tarabany. Ref. Marsz, marsz, Dąbrowski...
GAUDE MATER POLONIA Pierwszym polskim hymnem, była pieśń „Gaude Mater Polonia” (Raduj się, Matko Polsko), napisana po łacinie w połowie XIII stulecia przez Wincentego z Kielc ku czci św. Stanisława Szczepanowskiego. Cały hymn liczy 11 zwrotek, w których opowiedziane jest męczeństwo Świętego oraz cuda jakie miały miejsce za jego przyczyną. PRZED „MAZURKIEM”
BOGURODZICA Najstarszą zachowaną pieśnią polską, która w średniowieczu pełniła rolę hymnu narodowego jest Bogurodzica. Była ona śpiewana w czasie koronacji Jagiełły w 1386 r., przed bitwą pod Grunwaldem w 1410 r. oraz pod Warną w 1444 roku, ale dokładny czas jej powstania nie jest znany. Legenda literacka głosi, że jej autorem był św. Wojciech, zamordowany w czasie chrystianizacji Prus. Na ogół jednak językoznawcy na podstawie analizy tekstu ustalają czas powstania na pierwszą połowę XIII wieku. Treścią Bogurodzicy są modlitewne prośby.
HYMN SZKOŁY RYCERSKIEJ (ŚWIĘTA MIŁOŚCI KOCHANEJ OJCZYZNY) Kolejną słynną pieśnią był „Hymn Szkoły Rycerskiej” Ignacego Krasickiego z XVIII wieku, znany także, od pierwszych słów, jako „Święta miłości kochanej ojczyzny”. Pisany po gorzkich doświadczeniach konfederacji barskiej i pierwszego rozbioru Polski, wiąże po raz pierwszy "świętą miłość" ojczyzny z ofiarą i cierpieniem.
Godło- to symbol wyróżniający, znak rozpoznawczy przynależności osoby bądź przedmiotu do szerszej grupy rodowej, prawnej lub społecznej. Godło państwowe to wizerunek będący symbolem określonego państwa, umieszczany na fladze państwowej, pieczęciach państwowych i monetach. GODŁO
Polskim godłem narodowym jest wizerunek orła białego w koronie w czerwonym polu.
Według popularnej legendy, założyciel państwa Polan, Lech, podczas postoju w okolicach Poznania ujrzał pod wieczór sporych rozmiarów gniazdo na drzewie. Znajdował się w nim biały orzeł z dwoma pisklętami. Gdy Lech przyglądał się mu, orzeł rozpostarł skrzydła na tle nieba czerwonego od zachodzącego słońca. Lech zachwycił się, postanowił tam osiąść, umieścił orła w swym herbie, a miejsce na pamiątkę nazwał Gniezdnem (obecnie Gniezno) od słowa gniazdo. Legenda Orła Białego
Orzeł w koronie widnieje już na denarach (ówczesnych monetach) Bolesława Chrobrego – to jego najwcześniejszy zachowany wizerunek. Orzeł występował na monetach i pieczęciach książąt piastowskich, tarczach i chorągwiach od dwunastego wieku. Heraldyczny znak orła jako godło dynastii państwowej pojawił się w 1. połowie XIII w. Za rządów Władysława Łokietka stał się oficjalnym godłem całego państwa. HISTORIA GODŁA POLSKIEGO Orzeł w koronie polskiej po raz pierwszy pojawił się podczas koronacji Przemysława II w 1295 r., kiedy to stał się godłem zjednoczonego Królestwa Polskiego. Od połowy XV w. znak ten zaczął figurować na pieczęciach koronnych.
Forma graficzna orła zmieniała się przez wieki. Podobnie zresztą, jak i sama tarcza, czyli pole, na którym orzeł był umieszczony. Symbol orła z okresu panowania króla Zygmunta Starego (1506 - 1549) Godło z okresu panowania króla Kazimierza Wielkiego (1333 - 1370)
Godło Rzeczypospolitej Obojga Narodów, czyli Polski z okresu od 1569 do 1795 roku, gdy była państwem federacyjnym złożonym z Korony Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego. Godło stanowi czwórdzielna tarcza z umieszczonymi na niej naprzemiennie wizerunkami polskiego Orła i litewskiej Pogoni.
W okresie Rzeczypospolitej Obojga Narodów królowie używali też własnych herbów, zwykle umieszczając je w tarczy sercowej (na tle) herbu państwowego. Obrazują to poniższe przykłady. Godło Polski z herbem królów Szwecji – 1587 rok - królem Polski został Zygmunt III z panującej w Szwecji dynastii Wazów Godło Polski z herbem Sasów – 1697 rok - królem Polski został August II Mocny Godło Polski z herbem Poniatowskich – 1764 rok - królem Polski został Stanisław August Poniatowski Godło Polski z herbem Leszczyńskich – 1704 rok - królem Polski został Stanisław Leszczyński
Ostatnią formą graficzną orła, jako godła z czasów przed ostatnim rozbiorem Polski w 1795 roku, jest przedstawiony obok symbol z okresu panowania ostatniego króla Polski – Stanisława Augusta Poniatowskiego W okresie 123-letniego okresu niewoli pod zaborami symbol orła pojawiał się jednak w godłach lub symbolach mających związek z Polską. Godło Księstwa Warszawskiego 1807 - 1515 Godło Królestwa Polskiego 1815 - 1831 Symbol Powstania Listopadowego 1830 - 1831 Symbol Powstania Styczniowego 1863 - 1864
W 1919 r. po odzyskaniu przez Polskę niepodległości zatwierdzono orła w koronie, jako godło państwowe, który przypominał orła Stanisława Augusta Poniatowskiego. Nowy wizerunek orła został wprowadzony rozporządzeniem Prezydenta RP z 1927 roku. Był on wzorowany na godle z czasów Stefana Batorego, o kształcie prawie identycznym z obowiązującym obecnie.
W okresie PRL orzeł w godle Polski, choć podobny do przedwojennego, stracił jednak swoją koronę. Godło wprowadzone w 1945 roku Godło wprowadzone w 1955 roku Obowiązujący obecnie wzór godła został wprowadzony 9 lutego 1990 roku.
Flaga- to płat tkaniny określonego kształtu i barwy przymocowywany do drzewca, który może zawierać godła, symbole, wizerunki. Flaga jest znakiem rozpoznawczym, symbolem państwa, miasta, oddziału wojsk lub organizacji. Flaga państwowa (flaga narodowa) – to jeden z symboli państwowych, oficjalny znak symbolizujący suwerenność państwa. Jest wywieszana na urzędach państwowych oraz w trakcie świąt i uroczystości państwowych, bądź spotkań międzynarodowych. FLAGA
Flaga Polski, to prostokątny płat tkaniny (o stosunku boków 8:5) utworzony z dwóch równych, poziomych pasów: białego (u góry)i czerwonego (u dołu). Są to barwy pochodne od herbu państwa. Pas górny oznacza Orła Białego, pas dolny pole tarczy herbowej.
Barwy biała i czerwona zostały uznane za narodowe po raz pierwszy 3 maja 1792. Podczas obchodów pierwszej rocznicy uchwalenia Ustawy Rządowej, czyli Konstytucji 3 Maja, damy wystąpiły w białych sukniach przepasanych czerwoną wstęgą, a panowie nałożyli na siebie szarfy biało-czerwone. Natomiast pierwsza regulacja prawna dotycząca polskiej flagi została przyjęta w uchwale Sejmu Królestwa Polskiego z 7 lutego 1831, czyli w okresie Powstania Listopadowego. Po odzyskaniu niepodległości barwy i kształt flagi uchwalił sejm odrodzonej Polski 1 sierpnia 1919 roku. W ustawie podano: "Za barwy Rzeczypospolitej Polskiej uznaje się kolor biały i czerwony w podłużnych pasach równoległych, z których górny – biały, dolny zaś – czerwony."
Choć oficjalnie biel i czerwień są naszymi barwami narodowymi od 1831 roku, mają one jednak dużo starsze korzenie. Sięgają średniowiecza - już w XIII wieku biały orzeł umieszczony został przez książęta piastowskie w czerwonym polu tarczy herbowej. Od tej pory zmieniającemu się stale wizerunkowi orła zawsze towarzyszyły biel i czerwień. Z czasem kolory te uzyskały samodzielne znaczenie w symbolice narodowej. Zaczęły się one pojawiać na tarczach i chorągwiach rycerskich, proporcach husarskich i sztandarach wojskowych. W pierwszej połowie XVIII wieku do umundurowania wojskowego wprowadzone zostały białe kokardy, symbolizujące przynależność państwową wojska. W chwili wybuchu powstania listopadowego zmieniono barwę kokardy wojskowej na biało-czerwoną. Biel oznaczać miała dobro i czystość dążeń narodu polskiego, czerwień - dostojność, majestat i potęgę władców polskich. Odtąd barwy biało-czerwone uznane zostały za barwy narodowe.
Od 1955 roku dwa rodzaje flag są w Polsce nazywane "flagą państwową". Oprócz opisanej wcześniej flagi biało-czerwonej istnieje jeszcze flaga z godłem Polski na białym prostokącie nazywana "flagą państwową z godłem".
Aktualnie flagę państwową z godłem Rzeczypospolitej Polskiej umieszcza się: - na przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych oraz innych oficjalnych przedstawicielstwach polskich za granicą, - na cywilnych lotniskach i lądowiskach na terenie Polski, - cywilnych samolotach komunikacyjnych podczas lotów za granicę, - w kapitanatach (bosmanatach) polskich portów, - na polskich statkach morskich, jako banderę, Modyfikacją flagi państwowej z godłem jest bandera wojenna, ustanowiona ustawą z dnia 19 lutego 1993 roku.Jest ona umieszczana na polskich okrętach wojennych.
Flaga narodowa ma również swoje święto.Od 2004 roku 2 maja jest w Polsce oficjalnym Dniem Flagi Rzeczypospolitej Polskiej.
Źródła tekstów1. Wikipedia – wolna encyklopedia internetowa.2. Tematyczne strony internetowe.Źródła zdjęć:1. Wikipedia – wolna encyklopedia internetowa.2. Zbiory prywatne.