1 / 28

hp1d, hp2d, hp3d Automatyczna hp adaptacja w fortranie 90

PROPOZYCJA PROJEKTÓW. hp1d, hp2d, hp3d Automatyczna hp adaptacja w fortranie 90 Struktura danych (tablice VERTS, NODES, ELEMS). Obiektowa aplikacja hp MES (1d, 2d, 3d) Obiektowa struktura danych. Grafowa reprezentacja siatki obliczeniowej

Télécharger la présentation

hp1d, hp2d, hp3d Automatyczna hp adaptacja w fortranie 90

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. PROPOZYCJA PROJEKTÓW hp1d, hp2d, hp3d Automatyczna hp adaptacja w fortranie 90 Struktura danych (tablice VERTS, NODES, ELEMS) Obiektowa aplikacja hp MES (1d, 2d, 3d) Obiektowa struktura danych Grafowa reprezentacja siatki obliczeniowej Metoda elementów skończonych z hp adaptacją pracująca na gramatykach grafowych (1d, 2d,3d)

  2. PRZYKŁAD PROBLEMU BRZEGOWEGOTRANSPORT CIEPŁA Sformułowanie silne (równania różniczkowe cząstkowe) Znaleźć pole skalarne temperatury, spełaniające gdzie obszar w kształcie odwróconej litery L brzeg Na fragmencie definiujemy warunek brzegowy Dirichleta (temperatura wynosi 0) Na fragmencie definiujemy warunek brzegowy Neumanna (zakładamy że znamy pochodną w kierunku normalnym – prędkość przepływu ciepła)

  3. SFORMUŁOWANIE SILNE I SŁABE (WARIACYJNE) Sformułowanie silne Znaleźć pole skalarne temperatury, klasy spełniające Sformułowanie słabe (wariacyjne) Znaleźć pole skalarne temperatury, spełniające

  4. DYSKRETYZACJA METODĄ ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH Metoda Elementów Skończonych (MES) polega na konstrukcji podprzestrzeni skończenie wymiarowej Rozwiązania poszukujemy w postaci kombinacji liniowej funkcji bazy przestrzeni

  5. DYSKRETYZACJA METODĄ ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH Współczynniki (zwane „stopniami swobody”)otrzymujemy w następujący sposób: Wstawiamy aproksymacje rozwiązania do sformułowania słabego (wariacyjnego) a za funkcje testujące poszczególne funkcje bazowe Następnie rozwiązujemy uzyskany w ten sposób układ równań linowych Sformułowanie MES (poszukiwane )

  6. DYSKRETYZACJA METODĄ ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

  7. ADAPTACJE SIATKI Celem adaptacji siatki jest zwiększenie dokładności rozwiązania numerycznego uzyskanego metodą elementów skończonych, poprzez zwiększanie ilości wielomianów użytych w celu aproksymacji rozwiązania Wyróżnia się następujące sposoby adaptacji: • Jednorodna h adaptacja, w której wszystkie elementy na całej siatce obliczeniowej dzielone są na 4 mniejsze elementy.

  8. ADAPTACJE SIATKI • Jednorodna p adaptacja, w której wielomianowy stopień aproksymacji podnoszony jest globalnie na wszystkich elementach w całym obszarze siatki.

  9. ADAPTACJE SIATKI • h adaptacja, w której jedynie niektóre elementy są łamane, tylko w tych miejscach obszaru obliczeniowego w których błąd rozwiązania numerycznego jest duży. W przypadku obszaru dwuwymiarowego możliwe jest złamanie elementu w kierunku poziomym, pionowym lub w obydwu kierunkach.

  10. ADAPTACJE SIATKI • hp adaptacja, w której jedynie niektóre elementy skończone są łamane, oraz wielomianowy rząd aproksymacji podnoszony jest jedynie na niektórych elementach.

  11. PORÓWNANIE RÓŻNYCH METOD ADAPTACJI SIATKI

  12. AUTOMATYCZNA hp ADAPTACJA Automatyczne (bez ingerencji użytkownika) wygenerowanie siatki optymalnej dostarczającej rozwiązania z zadaną dokładnością. Zaprojektowanie „ręczne” siatki optymalnej wymaga ogromnej wiedzy matematycznej i zazwyczaj nie jest możliwe. Siatka optymalna dostarczająca rozwiązania z dokładnością 0.001%

  13. GRAFOWA REPREZENTACJA ELEMENTU SKOŃCZONEGO

  14. PRZYKŁAD WYWODU W GRAMATYCE GRAFOWEJ GENERUJĄCEGO STRUKTURE DWÓCH ELEMENTÓW

  15. PRZYKŁAD WYWODU W GRAMATYCE GRAFOWEJ GENERUJĄCEGO STRUKTURE DWÓCH ELEMENTÓW

  16. PRZYKŁAD WYWODU W GRAMATYCE GRAFOWEJ GENERUJĄCEGO STRUKTURE DWÓCH ELEMENTÓW

  17. PRZYKŁAD WYWODU W GRAMATYCE GRAFOWEJ GENERUJĄCEGO STRUKTURE DWÓCH ELEMENTÓW

  18. PRZYKŁAD WYWODU W GRAMATYCE GRAFOWEJ GENERUJĄCEGO STRUKTURE DWÓCH ELEMENTÓW

  19. PRZYKŁAD WYWODU W GRAMATYCE GRAFOWEJ GENERUJĄCEGO STRUKTURE DWÓCH ELEMENTÓW

  20. PRZYKŁAD WYWODU W GRAMATYCE GRAFOWEJ GENERUJĄCEGO STRUKTURE DWÓCH ELEMENTÓW

  21. PRZYKŁAD WYWODU W GRAMATYCE GRAFOWEJ GENERUJĄCEGO STRUKTURE DWÓCH ELEMENTÓW

  22. PRZYKŁAD WYWODU W GRAMATYCE GRAFOWEJ GENERUJĄCEGO STRUKTURE DWÓCH ELEMENTÓW

  23. ALGORYTM GENERACJI REPREZENTACJI GRAFOWEJNA PODSTAWIE DANYCH WEJŚCIOWYCH UZYSKANYCH OD GENERATORA SIATKI Lista wierzchołków (współrzędne geometryczne) Lista krawędzi (zdefiniowane poprzez 2 wierzchołki) Lista elementów (zdefiniowane poprzez 4 krawędzie) Lista stopni aproksymacji dla wnętrz elementów Wygeneruj wierzchołki (nieterminale v) Nadaj atrybuty wierzchołkom (współrzędne geometryczne) Wygeneruj krawędzie (nieterminale F) Połącz krawędzie z wierzchołkami generując nieterminale reprezentujące elementy (nieterminal iel) Wygeneruj wnętrza elementów (nieterminale I) Połącz wnętrza z krawędziami Wygeneruj nieterminale brzegowe (nieterminal B oraz fake) Nadaj atrybuty wnętrzom elementów (stopnie aproksymacji)

  24. PROPOZYCJA PROJEKTÓW hp1d, hp2d, hp3d Automatyczna hp adaptacja w fortranie 90 Struktura danych (tablice VERTS, NODES, ELEMS) Obiektowa aplikacja hp MES (1d, 2d, 3d) Obiektowa struktura danych Grafowa reprezentacja siatki obliczeniowej Metoda elementów skończonych z hp adaptacją pracująca na gramatykach grafowych (1d, 2d,3d)

More Related