ASİSTAN GÖZÜYLE ZİYARET SÜRECİ

ASİSTAN GÖZÜYLE ZİYARET SÜRECİ Araş.Gör.Dr.Hikmet AKTAŞUÜTF Genel Cerrahi

GİRİŞ Uzmanlık eğitimi, 6 yıllık bir sürede teorik ve pratik temel tıp öğrenciliği sonrasında bir alanda branşlaşmak amacıyla uzmanlık sınavını kazanıp uzmanlık eğitimi almaya hak kazanan kişiye sunulan organize eğitim programıdır.

…./…. Bu süreç standart bir eğitim programı doğrultusunda, eğitici olma niteliği kazanmış olan eğiticilerin gözetimi altında, yeterli bir teknik donanıma sahip olan eğitim kurumlarında verilmesi gereken 5-6 yıl ile sınırlı bir süreçtir.

…./…. Eğitim programının başlıca amacı; Araştırma görevlisine uzmanlık alanının genel bilgi temelini, gerekli ameliyat ve girişimsel becerileri ve deneyimi sağlamaktır.

…./…. • Daha ileri amaç ise; -Araştırma görevlisine öz-eleştirisini yapabilmesini, -Sonuçlarını eleştirel değerlendirebilmesini, -Kendi-kendine yönlendirebildiği öğrenme kabiliyetini öğretmektir. • Bu da neticede gelişimin devamına, uzman uygulama ve profesyonalizme yol açacaktır

…./…. • 2003 Aralık; • 12 Öğretim üyesi 8 Profesör 3 Doçent 1 Uzman 18 Araş. Görevlisi • Meme,KRC,HPBC,Üst GİS-EC • 58 yatak + 6 yoğun bakım • Ameliyat yaklaşık 2100

…./…. • Aralık 2008’de; • 11 Öğretim üyesi 8 Profesör 1 Doçent 1 Yrd.Doç. 1 Uzman 10 Araş. Görevlisi • Meme,KRC,HPBC,Üst GİS-EC • 45 yatak + 2 yoğun bakım • Ameliyat sayısı yaklaşık 1850

…./…. • Çalışma düzenimiz; -Asistan alımı,ne zaman? -Hangi grup, ne kadar? -Hangi ameliyat, ne zaman,kaç tane? -Dış rotasyonlar!! -Ders,seminer,literatür,sınav?

NE DEĞİŞTİ? • 2006 da eğitimde akreditasyon çalışması • Ocak 2007 de şu anki asistan karneleri dağıtılması • 5 yıllık çalışma programı • Her ay ortalama 6-8 saat asistan dersi -6 seminer -8-12 literatür • Her yıl sınav,geri bildirimler

…./…. • Yoğun bir teorik bilgi yüklenmeye başlandı. • Kadavra diseksiyonu ve deneysel cerrahi, • Bilgi güveni, güven ise doğru karar vermemizi sağladı. • Bununla birlikte vaka toplantılarında, seminer ve kongrelerde aktif olarak tartışmalara katılımımız arttı.

…./…. • Cerrahi yeterlilik sınavlarında başarımız arttı. • Asistanlar arasında gizli ama hoş bir rekabet oluştu. • Katıldığımız her türlü bilimsel aktivite ve ameliyatları kayıt altına aldık. Dolayısıyla eksik olduğumuz alanı kendimiz belirleyip kürsü kuruluna sunma imkanımız oluyor.

…./…. Bunlar için bizlere yada eğiticilere ek zaman verilmedi. Mevcut çalışma temposu içinde bu etkinlikler bir yerlere sıkıştırıldı. Tamamen asistan ve öğretim üyelerinin özverisi ile başarıldı.

NELER DEĞİŞMEDİ? • Hastanenin yardımcı personel ve hemşire sayısı değişmedi. • Hâlâ hasta transportu yapıyoruz. • Sekretarya işleri görevimiz olarak görülüyor (fatura inceleme,dosya v.b)

…./…. • Eğitim programının çalışma saatleri (Öğretim saatleri ve konferanslar haftalık çalışma saatleri vb. için) Avrupa Çalışma Zamanı Yönergesi ile uyumlu olmak zorundadır. • Hala ayda 11-12 nöbet tutuyoruz

…./…. • Çalışma süresi ve nöbet sayısı belirlemede asistanın eğitim gereksinimleri değil, hastanenin ihtiyaçları ve klinik işlerin miktarı dikkate alınıyor. • Nöbet ve mesai konusunda bir standart yok. • Son sene asistanı hâlâ 10-11 nöbet tutuyorsa, bu klinik işlerin yoğunluğundan ve asistan sayısının yetersizliğinden kaynaklanıyordur.

…./…. • Bir gün hâlâ 24 saat!!! • Hâlâ hiçbir sosyal aktivitemiz yok!! • Hâlâ eşimize yada çocuğumuza zaman ayıramıyoruz. • Hâlâ kürsü kurullarının asistanlar ile ilgili kararlarında hiçbir şekilde fikrimizi soran yok.

NELER YAPILABİLİR? • Asistan karneler taşınabilir değil,ayrıntı bilgi çok, • 5 yıllık çalışma çalışma programının B-C planı yok. • Başlamayan, istifa eden yada sınavlarda başarısız olanların durumu

…./.... • Eğitimde akreditasyona bölüm olarak inanmak ve uygulamanın dışında üniversite yönetiminin bu programa destek olması ve uygulama için gerekli alt yapıyı sağlaması gerekmektedir.

…./…. • Akreditasyon sürecinin eğitim boyutuna desteğimiz tam, iyi bir eğitim için aslında talep bizden gelmeliydi. • Ancak kendimizi iş temposuna o kadar kaptırmışız ki üniversitede bulunma amacımızın eğitim almak olduğunu unutmuşuz galiba!!

…./…. • Yalnız eğitim programının hastanelerin yardımcı personel ve alt yapı eksiklikleri tam olarak giderilmeden yürütülmesi ancak birilerinin zorlama yada özverisiyle olabilir. • Zaman ve sosyal boyutuna da el atılması gerektiğini düşünüyorum.

…./…. • Eğiticiler; -Tıp fakültesi ve uzmanlık öğrencilerinin eğitimleri için varlar. -Eğiticiler gerek etik olarak gerekse bilgi ve beceri olarak örnek olmalılar. -Eğiticilerin denetlenmesi ve geri bildirimler,

SONUÇ • Resmi olarak “Araştır-ma görevlisi” yiz. • Ancak “-ma” olumsuz ekinden olsa gerek, bu isim bizleri tanımlamaya yetmiyor. • “Asistan” terimi bizi tanımlamaya daha çok uyuyor.Yani “yardımcı olan” anlamında, hastanede ne tür yardım gereken iş varsa onun bir parçası olma anlamında!

…./…. • Aslında araştırıyoruz; hastaya yatak bulunup bulunmadığını, özel hastanın anestezisinin olup olmadığını yada BT sinin gelip gelmediği v.b • Maalesef bizler bir “araştırma” fonksiyonu içinde değiliz.

…./…. Eğitim programına desteğimiz tam; ama asistanların şu an en önemli sorunu hizmet yükü altında ezilerek “araştırma” görevlerini yerine getirememesidir. Kısa vadede bu görevi yerine getirecek gibi de gözükmüyor. Çünkü tıp öğrencisinden profesörüne kadar “asistan” algılamamızda bir yanlışlık var.

TEŞEKKÜRLER…….

ASİSTAN GÖZÜYLE ZİYARET SÜRECİ