Zioła i ich rodzaje

1. Zioła i ich rodzaje

2. Polska flora Różnorodność gatunkowa roślin i zwierząt oraz bogactwo naturalnych środowisk leśnych w Polsce jest największa w Europie Środkowej. Wynika to przede wszystkim z nizinnego położenia kraju w strefie klimatu umiarkowanego o charakterze przejściowym. Zioła opisane w następnych slajdach są najbardziej znane w Polsce

3. Babka lancetowata Rośnie w: Europie i Azji po Himalaje. Działanie: sok z babki jest lekiem śluzowym i powlekającym. Również napary i odwary działają przeciwzapalnie w jamie ustnej, gardle i przewodzie pokarmowym. Działanie przeciwzapalne i niszczące bakterie zawdzięczamy irydoidom a osłonowe związkom śluzowym. Wyciągi z babki mają również nieznaczne właściwości wykrztuśne i regenerujące nabłonek. Lekko rozkurczają mięśnie gładkie dróg oddechowych. Stosowane są przeciwko kaszlowi (także u palaczy), chrypce, w stanach zapalnych z utrudnionym odkrztuszaniem i zalegającą wydzieliną.

4. Mniszek lekarski Gatunek rośliny wieloletniej z rodziny astrowatej potocznie nazywany mleczem lub dmuchawcem. Gatunek eurazjatycki, okołobiegunowy, występuje na obszarach o klimacie suboceanicznym. Gatunek występujący w Polsce jest rośliną bardzo pospolitą. Występuje na całym niżu i w niższych położeniach górskich.

5. Łopian większy Inaczej nazywany: głowaczem, dziadem lub rzepem. Pochodzi z rodziny złożonej. Występuje w Europie, na Syberii, w Himalajach, Chinach, Japonii, Azji Mniejszej, na Kaukazie, a jako gatunek zwalczony również w Ameryce Północnej i Południowej. Rośnie dziko w pobliżu zabudowań na rumowiskach, zaroślach i zaniedbanych ogrodach.

6. Pokrzywa zwyczajna Pochodzi z rodziny pokrzywowatych. Występuje w stanie dzikim w Europie, Azji, Ameryce Północnej. W Polsce pospolita. Występuje przy zabudowaniach , na rumowiskach, w zaroślach i jako chwast ogrodów i wszelkich miejsc zacieniowanych. Działa na wiele niedomagań organizmu Np: nie dokrwistość , zła przemiana materii biegunki i wchodzi w skład mieszanki przeciw cukrzycy

7. Dzika róża Nazywamy ją różą polną i często głogiem. Można ją spotkać prawie w całej Europie, w Afryce Północnej, na Wyspach Kanaryjskich, na Maderze, w Azji. Zawierają witaminy , najważniejsze związki czynne. Działanie : słabo rozkurczające, żółciopędne, łagodnie moczopędne. Róża jest stosowana przede wszystkim jako lek ogólnie wzmacniające (bogate źródło witaminy C), ale także pomocniczo do leczenia różnych schorzeń wątroby, nerek i przewodu pokarmowego.

8. Rumianek W Polsce pospolity, uprawiany także jako roślina lecznicza. Występuje na polach przy zabudowaniach na przydrożach. Nie lubi zbyt wilgotnych miejsc . Jest stosowany jako lek o działaniu przeciwzapalnym. Pobudza też czynności żołądka i działa przeciwgorączkowo.

9. Wrzos zwyczajny Wywodzie się z rodziny wrzosowatych. Występuje jako podszycie rzadkich lasów Europy, północnej Azji, północnej Afryki i w Azji Mniejszej. Zawiera gorczycę flawonoidy i sole mineralne wykorzystywany jest do leczenia dróg moczowych.

10. Podbiał pospolity Występuje w Europie, w Azji, Afryce Północnej i Ameryce Północnej. W Polsce pospolity, rośnie na miejscach ruderalnych na glebach zasadowych, zwięzłych, gliniastych i wilgotnych . Podbiał był stosowany jako środek wykrztuśny w starożytności i w średniowieczu. W medycynie ludowej stosowano odwar z liści do przemywania owrzodzeń, żylaków i obrzęków ciała. Odwar z liści działa powlekająco, ściągająco, wykrztuśnie, przeciwskurczowo oraz słabo przeciwbakteryjnie na błony śluzowe układu oddechowego.

11. Chaber bławatek Jest znana ze swych szafirowych kwiatów zebranych w charakterystyczne koszyczki kwiatowe. Znajduje zastosowanie jako łagodnie działający środek moczopędny, przeciwzapalny, zwłaszcza do przemywania oczu; w przemyśle do barwienia na kolor niebieski materiałów i produktów żywnościowych. Ze względu na bardzo łagodne działanie przeciwzapalne stosowany przy zapaleniu spojówek i w pediatrii. Napar z kwiatów zalecany jest przy chorobach nerek, stanach zapalnych kłębków i miedniczek nerkowych, przy niewydolności krążenia i w kamicy nerkowej. Chaber wchodzi w skład mieszanek regulujących trawienie i zaburzenia żołądkowe. Zewnętrznie stosuje się go przy trudno gojących się ranach i owrzodzeniach.

12. Krwawnik pospolity Pospolity w Eurazji, Ameryce Północnej Australii. Działanie: przeciwzapalne, przeciwkrwotoczne, i nieznaczne przeciwskurczowe. Ziele pobudza również czynności wydzielnicze przewodu pokarmowego, wzmaga wydzielanie soków trawiennych i żółci. Dawniej sporządzano napar na krwotoki wewnętrzne. Dziś ziele krwawnika stosuje się wewnętrznie głównie w zaburzeniach żołądkowo-jelitowych oraz, ze względu na działanie przeciwzapalne, w chorobie wrzodowej. Krwawnik można też stosować zewnętrznie w celu łagodzenia stanów zapalnych skóry i błon śluzowych oraz narany, aby przyspieszyć gojenie

13. Dziękujemy na uwagę! Koniec! Przygotowały: M. Niewęgłowska i A. Wysokińska