System małych grup w drużynie wielopoziomowej

1. System małych grup w drużynie wielopoziomowej Karolina Chrobok HO

2. Wstęp • Prezentacja to powstała na podstawie moich doświadczeń zebranych podczas pracy w drużynie wielopoziomowej. • Drużyna ta 4 lata temu podjęła próbę pracy z podziałem na piony wiekowe. • W pierwszym roku tej działalności byłam przyboczną ds. pionu harcerskiego, od 3 lat jestem drużynową całości.

3. Jak we wszystkim w życiu, aby coś osiągnąć trzeba temu poświęcić trochę czasu – nie inaczej jest w drużynie. 4 lata to kawał czasu – ale nie bez efektów Być może w innych drużynach poszłoby to szybciej, w innych wolniej.

4. System małych grup • Każdy z drużynowych wie o co chodzi w tym systemie (a przynajmniej powinien) • Jeśli już istnieje w drużynach to w większości ogranicza się do podzielenia drużyny na zbiorkach na grupy, żeby było łatwiej pracować albo żeby ładnie wyglądać na apelu

5. Zbiórki zastępów ? Praca w zastępach ? Plany pracy zastępów ? odpowiedzcie sobie sami jak to wygląda… Jeśli jakoś wygląda to już duży plus. Jeśli wygląda całkiem nieźle to jeszcze większy.

6. Drużyna wielopoziomowa Co to takiego ? Drużyna wielopoziomowa to taki twór, który powstał gdy w ZHP zmieniono podział na grupy wiekowe. Ktoś wymyślił, żeby dostosować grupy wiekowe w ZHP do reformy szkolnictwa – czy reforma jest mądra czy nie – nie nam oceniać. Pomysł z punktu widzenia wychowania dzieci i młodzieży na swoje plusy. Pracując z podziałem na dzieci z podstawówki i gimnazjum – łatwej nam trafić w zainteresowania. Gdzieś zagubił się fakt, że drużyna chcąc podzielić się na harcerską i starszo harcerską będzie potrzebować drugiego drużynowego. A klonować drużynowych nikt nie potrafi : ) I tak oto mamy drużyny wielopoziomowe.

7. Drużyna wielopoziomowa Plus istnienia – Pomoc HS Mając w drużynie paru harcerzy starszych (najczęściej zdarza sie tak, że są to dzieci, które przyszły do drużyny w podstawówce i „zestarzały się” do wieku gimnazjalnego) możemy ich wykorzystać do pomocy przy pracy w drużynie – do gier, do zabaw, do prowadzenia zbiórek. Są wzorem dla harcerzy. Uwaga – problem ! Jest to fajne rozwiązanie na jakiś czas: rok, pół. Potem może się okazać, że już im się nie podoba. Będzie ich coraz więcej – zbiórki staną się spotkaniem towarzyskim harcerzy starszych co popsuje zbiórki harcerskie. Nie będzie się działo nic dla nich.

8. Drużyna wielopoziomowa Czy chcemy pracować z podziałem na piony, czy całością – zależy tylko od nas. Od tego czy nam się chce – bo to najważniejsze – umiejętności, doświadczenia można zdobyć. Jeśli nie jesteśmy w stanie stworzyć dwóch drużyn – stwórzmy dwa piony. Tylko czy nam się chce… Chęci drużynowego Uwaga – problem ! Pracując jednym planem z wszystkim pionami wiekowymi możemy doprowadzić do tego, że albo harcerze starsi się „wykruszą” (pozbawimy się potencjalnej przyszłej kadry) albo za chwile będziemy mieli 3 piony, bo gimnazjaliści też „się starzeją”.

9. Trudności i rozwiązania • Każda drużyna jest inna. • W każdej spotkamy inne problemy Przedstawione sytuacje są takimi, na które napotkałam podczas mojej pracy.

10. Bunt • Na jego istnienie nic nie poradzimy : ) • Zanim objęłam funkcje drużynowej pracowałam z pionem harcerskim, bo już wtedy pracowaliśmy tak, że odbywały się dwie zbiórki w tygodniu – dla każdego pionu oddzielna. Przejęcie drużyny zbiegło się w czasie z pierwszym rokiem studiów. Jak wiecie lub się przekonacie życie trochę się zmienia jak zaczyna się studia. • Po paru miesiącach pracy harcerze starsi wysmarowali do mnie list – bardzo nie ładny list. Odchodzą z drużyny. Że się nimi nie interesuje. Byłam zła, bo starałam się jak tylko mogłam pogodzić wszystko ze sobą.

11. Bunt • Tą sprawę rozwiązała kadra szczepu do której zwróciłam się z prośba o pomoc. • Wystarczyły dwa pytania : Kto z Was będzie drużynowym ? Kto weźmie odpowiedzialność ? okazało się, że przywódcy buntu brakło odwagi, szybko stracił autorytet, a niedługo potem stracił się z drużyny… Trochę nerwów mnie to kosztowało – ale skończyło się dobrze.

12. Rady praktyczne zaufanie cierpliwość Chcąc być drużynowym dwóch pionów jednocześnie, musimy znaleźć w sobie parę niezbędnych cech. Drużynowy upór zrozumienie Trzeba znaleźć przybocznych. Porządnych przybocznych, którym możemy zaufać. To czasem trwa. Trzeba pozbyć się z głowy hasła: chcesz coś zrobić dobrze zrób to sam

13. Rady praktyczne Drużynowy – moje doświadczenia Ciężko było mi zlecać przybocznym samodzielne robienie zbiórek, cały czas myślałam o tym jak oni to zrobią – czy im się uda. Udało mi się im zaufać – nie zawiodłam się. Nie da się tego zrobić w tydzień… Pamiętaj ! Nie dasz rady sam ! Decydujesz się prowadzić dwie drużyny w jednej – odpowiadasz za obie, a jesteś jeden.

14. Rady praktyczne Jak wiemy z teorii im więcej zbiórek zastępów tym lepiej – w praktyce to się sprawdza o ile wszystko działa jak powinno. Zbiórki Jeśli tylko możemy dajmy zastępowym szanse się wykazać. To trudne, ale im mniej się im wtrąca do pracy tym lepiej. Zbiórki razem czy osobno ? Moim zdaniem najlepiej osobno. Niech harcerze robią swoje – harcerze starsi swoje. Czy w różnych terminach czy w jednym – wasza sprawa. Zbiórki zastępów ? Wykształćcie zastępowych – i im więcej zbiórek zastępów tym lepiej.

15. Rady praktyczne Osobne zbiorki dla każdego pionu są trudne do realizacji. Wymagają od nas dwa razy więcej czasu. Gdy nie mamy jeszcze wykształconych przybocznych – potrzebujemy czasu nie tylko na obecność na zbiórce dwa razy w tygodniu , ale też nie raz na przygotowanie dwóch zbiórek. Zbiórki – moje doświadczenia Rozwiązaniem są tutaj zbiórki zastępów. Jeśli zbiórek w miesiącu mamy 8 (dwie w tygodniu) po 4 pionie, to możemy podzielić się pracą z zastępowymi oraz przybocznymi. Będąc jedynym pełnoletnim opiekunem i tak musimy być na zbiórce, ale zyskujemy czas na przygotowanie zbiórki.

16. Rady praktyczne Zbiorki – moje doświadczenia Planując zbiórki w taki sposób do przygotowania w „najgorszym” przypadku mamy 4 zbiórki w miesiącu – czyli tak samo jak przy pracy z jednym pionem.

17. Rady praktyczne Co do zastępowych… Dobrze wybrani i obdarzeni zaufaniem potrafią zdziałać cuda – nie zawsze uda się to od razu – i nie zawsze od razu dobrze wybierzemy. Potrzeba czasu. Nie zawsze sprawdza się zasada, że przyboczny musi być starszy od członków drużyny. U mnie straszenie ryzykownym, ale udanym zabiegiem było oddanie zielonego sznura własnemu bratu, który był w tym samym wieku co większość harcerzy starszych Kadra – moje doświadczenia Musimy dobrze znać naszych ludzi – jest wtedy dużo łatwiej wybrać i zaufać

18. Rady praktyczne W różnych drużynach różnie to może wyglądać. Czasem nie funkcjonuje wcale, czasem funkcjonuje źle. Rada Drużyny U nas z związku z pracą obu pionów rada się bardzo rozrosła. Ja, 3 przybocznych, 2 zastępowych harcerskich i 2 starszoharcerskich… Rozważaliśmy nawet czy nie robić spotkań osobno, ale pomysł upadł gdyż wiele działań nadal jest wspólnych. Spotkania są co prawda czasem przydługie, ale na ilość spraw do omówienia ciężko coś poradzić.

19. Mam nadzieję, że te parę rad i moich doświadczeń się Wam przyda. Dziękuję za uwagę ! W razie pytań podaję kontakt do mnie : Karolina Chrobok HO karolina.chrobok@katowice.zhp.pl tel. 607 – 555 – 424 GG 4139565