490 likes | 2.08k Vues
POWIKŁANIA URAZÓW CZASZKOWO - MÓZGOWYCH. BEZPOŚREDNIE NASTĘPSTWA URAZU CZASZKOWO - MÓZGOWEGO. Wstrząśnienie mózgu Stłuczenie i rozerwanie mózgu Krwiak nad- i podtwardówkowy, śródmózgowy Krwawienie podpajęczynówkowe (SAH) Obrzęk mózgu. BEZPOŚREDNIE NASTĘPSTWA URAZU CZASZKOWO - MÓZGOWEGO.
E N D
BEZPOŚREDNIE NASTĘPSTWA URAZU CZASZKOWO - MÓZGOWEGO • Wstrząśnienie mózgu • Stłuczenie i rozerwanie mózgu • Krwiak nad- i podtwardówkowy, śródmózgowy • Krwawienie podpajęczynówkowe (SAH) • Obrzęk mózgu
BEZPOŚREDNIE NASTĘPSTWA URAZU CZASZKOWO - MÓZGOWEGO • Płynotok uszny i nosowy • Wytrzeszcz tętniący oka (przetoka tętniczo – jamista) • Uszkodzenie nerwów czaszkowych • Zakażenia pourazowe: • zapalenie ropne opon, • ropień mózgu, • Psychozy pourazowe
BEZPOŚREDNIE NASTĘPSTWA URAZU CZASZKOWO - MÓZGOWEGO • Uszkodzenie nerwów czaszkowych
ODLEGŁE NASTĘPSTWA URAZU CZASZKOWO - MÓZGOWEGO • Encefalopatia pourazowa • Tętniak pourazowy • Padaczka pourazowa • Wodogłowie normotensyjne - zespół Hakima: • otępienie • nietrzymanie moczu • zaburzenia chodu
BADANIE PRZEDMIOTOWE • Ocena świadomości pacjenta GCS • Obmacanie i oglądanie głowy • Czy są krwiaki okularowe • Czy jest obecne zasinienie w obrębie wyrostka sutkowatego • Obecnośċ krwistego wycieku z ucha • Obecnośċ płynotoku z nosa/ucha • Ocena reakcji źrenic na swiatło, szerokości szpar powiekowych, ustawienia i ruchomości gałek ocznych • Ocena ruchomości i czucia kończyn
WSTRZĄŚNIENIE MÓZGUCOMMOTIO CEREBRI Nagłe następstwo urazu głowy polegające na zaburzeniu czynności mózgu, którego kardynalnym objawem jest utrata przytomności
WSTRZĄŚNIENIE MÓZGU Objawy (triada): • pourazowa utrata przytomności • niepamięć wsteczna/ następcza • zaburzenia wegetatywne: - nudności, wymioty, - tachykardia, - wahania ciśnienia krwi, - naczynioruchowe bóle głowy
WSTRZĄŚNIENIE MÓZGU Zasady postępowania: • hospitalizacja • obserwacja stanu chorego ocena zaburzeń świadomości wg skali Glasgow badanie tętna, ciśnienia krwi, częstości oddechów, stanu źrenic • tomografia komputerowa • zdjęcie rtg czaszki
WSTRZĄŚNIENIE MÓZGU – BŁĘDY DIAGNOSTYCZNE • utrata przytomności nie była bezpośrednim następstwem urazu • brak niepamięci wstecznej • bóle i zawroty głowy, wymioty bez utraty przytomności
STŁUCZENIE MÓZGU • Strukturalne uszkodzenie mózgu w wyniku urazu, dotyczące zwykle jego powierzchni. • Patomechanizm: gwałtowne przyśpieszenie lub opóźnienie czaszki w chwili urazu, z przemieszczeniem mózgowia względem czaszki
STŁUCZENIE MÓZGUCONTUSIO CEREBRI • Objawy: - obj. Ogniskowe (ubytkowe) - dłużej trwające zaburzenia świadomości (GCS 5-3) • Objawy towarzyszące: • krwawienie podpajęczynówkowe SAH • obrzęk mózgu prowadzący do wtórnego uszkodzenia pnia mózgu • przedłużanie się stanu nieprzytomności lub zaburzenia świadomości • Stłuczenie pnia mózgu
KRWIAK NADTWARDÓWKOWY • Nagromadzenie krwi między zewnętrzną powierzchnią opony twardej a kością • Źródło krwawienia tętnica oponowa środkowa –poprzeczne złamanie łuski kości skroniowej • W 90% towarzyszy mu złamanie kości czaszki
KRWIAK NADTWARDÓWKOWY • W 20% przypadków jest umiejscowiony nietypowo • Najczęściej ma przebieg ostry, okres utajenia krwawienia tętniczego wynosi 12 godz., • Przebieg podostry mogą mieć krwiaki pochodzenia żylnego (żyły śródkostne, żyły oponowe, żyły zatoki opony twardej, zatoka strzałkowa) okres utajenia krwawienia żylnego wynosi do 3 dni • Lokalizacja okolica skroniowa, czołowa, ciemieniowa
KRWAWIENIA DO MÓZGU KRWAWIENIE PODPAJĘCZYNÓWKOWE
KRWIAK NADTWARDÓWKOWY Przebieg typowy: • utrata przytomności po urazie, • ponowna utrata przytomności (interwał jasny) • anizokoria • niedowład połowiczy Przebieg nietypowy • krwiaki nadtwardówkowe w tylnej jamie • duże ryzyko wklinowania
KRWIAK NADTWARDÓWKOWY Błędy diagnostyczne w przypadkach związanych z upojeniem alkoholowym: • rozpoznawanie upojenia tylko na podstawie zapachu alkoholu z ust • wysyłanie chorego nieprzytomnego do izby wytrzeźwień • zakładanie, że za stwierdzane zaburzenia świadomości odpowiada wyłącznie alkohol • wykluczenie możliwości urazu głowy, gdy nie ma zewnętrznych śladów urazu
KRWIAK PODTWARDÓWKOWY • Nagromadzenie krwi w potencjalnej przestrzeni między powierzchnią mózgu a oponą twardą • Lokalizacja: okolica czołowo-ciemieniowa • Charakter tętniczo-żylny po ciężkich urazach ze stłuczeniem mózgu lub żylny (żyły mostowe) • Ze względu na czas pojawienia się objawów wyróżniamy: • krwiak ostry (pierwsze 24 godziny po urazie) – 60% • krwiak podostry (2-14 dni po urazie) • krwiak przewlekły (po kilku tygodniach, miesiącach, a nawet latach po urazie)
KRWIAK PODTWARDÓWKOWY PRZEWLEKŁY • Występuje głównie: • u ludzi starszych, często po błahym urazie, alkoholików, u chorych na padaczkę, u osób przyjmujących doustne antykoagulanty • Pochodzi z przerwanych żył mostowych • Dynamika narastania jest wolna i objawy pojawiają się późno po urazie lub rozwijają się bez uchwytnego w wywiadzie urazu
KRWIAK PODTWARDÓWKOWY PRZEWLEKŁY Objawy: - narastające bóle głowy - zespół psychoorganiczny otępienny - zmiany w zachowaniu chorego, nadmierna senność - ogniskowe objawy neurologiczne - tarcza zastoinowa Rokowanie – dobre
PADACZKA POURAZOWA • Odległe następstwo urazu czaszkowo-mózgowego • Rozwija się głównie, jeżeli nie wyłącznie po ciężkich urazach ze stłuczeniem kory, złamaniem kości czaszki i rozerwaniem opony twardej • Przyczyną może być także pourazowy zanik mózgu • U 2/3 chorych występują napady częściowe, u 1/3 napady uogólnione toniczno-kloniczne • Ryzyko wystąpienia po wszystkich urazach głowy wynosi 5%
PADACZKA POURAZOWA Napady padaczkowe po urazie: • napady najwcześniejsze – bezpośrednio po urazie • napady wczesne – w pierwszym tygodniu po urazie • właściwa padaczka pourazowa późna
PADACZKA POURAZOWA Ryzyko wystąpienia wczesnego napadu padaczkowego wzrasta: • po złamaniu czaszki z wgłobieniem • w przypadku pourazowego krwiaka śródmózgowego lub stłuczenia mózgu • po urazach u małych dzieci do 10-go r.ż. • gdy okres utraty przytomności jest dłuższy niż 6 godzin lub niepamięć następcza trwa ponad 24 godziny
Złamania kości czaszki • Podział Le Forta • Zaproponowany przez René Le Forta (1869-1951) w 1901 roku podział złamań struktur kostnych masywu szczękowo-sitowego jest wciąż w użyciu. Le Fort wyodrębnił trzy typy złamań, nazwane później od jego nazwiska:
złamanie typu Le Fort I: oderwanie wyrostka zębodołowego górnego i podniebienia od szczęki
złamanie typu Le Fort II:oderwanie szczęki od pozostałej części twarzoczaszki, wgniecenie środkowego piętra twarzy z uszkodzeniem sitowia, oczodołu i dróg łzowych;
złamanie typu Le Fort III: oderwanie twarzoczaszki od podstawy czaszki. Linia złamania w typie III przebiega przez szew jarzmowo-czołowy, szew szczękowo-czołowy, szew nosowo-czołowy,