Íslenska tvö Kafli 4, bls. 197-205

1. Íslenska tvöKafli 4, bls. 197-205 Framhaldsskólinn á Húsavík Ísl 203 Herdís Þ. Siguðardóttir

2. Viðureignir Þórs við Miðgarðsorm • Segja má að viðureignir Þórs við Miðgarðsorm séu þrjár: • Í Útgörðum, þar sem kötturinn er Miðgarðsormur. • Í veiðiför Þórs, þar sem hann reynir að hefna sneypufarar sinnar til Útgarða. • Í lokabardaganum; ragnarökum. • Jötnarnir í frásögnunum eru ýmiss konar: • Sumir eru vitrir: • Mímir, Útgarða-Loki • Sumir eru heimskir: • Hymir, Hrungnir

3. Úr Gylfaginningu • Veiðiför Þórs • Þór vill hefna sneypufarar sinnar til Útgarða-Loka. • Hann dulbýr sig sem ungan dreng og fer til Hymis jötuns. • Hann biður um að fá að róa til fiskjar með honum. • Hymi líst í fyrstu ekki á að róa með svo ungum pilti en tekur að lokum við Þór. • Þór sker höfuðið af uxanum Himinhrjóðri til að hafa sem beitu. • Þór rær langt út á haf, mun lengra en Hymir telur óhætt. • Hann rennir færi sínu í sjóinn og Miðgarðsormur bítur á agnið. • Þór býr sig undir að lemja með Mjöllni í höfuð ormsins en Hymir verður svo hræddur að hann sker á línuna sem ormurinn hangir í. • Ormurinn sleppur en Þór reiðist svo mikið að hann slær Hymi. • Höggið er svo mikið að Hymir steypist á hausinn í sjóinn svo að iljar hans vísa upp.

4. Úr Skáldskaparmálum • Þór og Hrungnir • Þór er farinn í Austurveg að berja tröll. • Óðinn ríður á Sleipni til Jötunheima og hittir þar fyrir jötuninn Hrungni. • Óðinn og Hrungnir fara að metast um gæði hesta sinna. • Þeir fara í kapp og hefur Óðinn betur á Sleipni sínum. • Hrungnir er í svo miklum jötunmóð að hann hægir ekki á Gullfaxa sínum fyrr en hann er kominn inn fyrir hlið Ásgarðs. • Þar bjóða æsir Hrungni í ölveislu. • Hrungnir gerist drukkinn og stóryrtur mjög. • Ásum leiðist montið í honum og kalla því á Þór.

5. Úr Skáldskaparmálum • Þór og Hrungnir, frh. • Þór vill berjast við Hrungni en Hrungnir vill fá að ná í vopn sín fyrst. • Ákveðið er að bardagi skuli fara fram að Grjóttúnagörðum. • Jötnum er mikið í mun að Hrungnir sigri bardagann enda er hann þeirra sterkastur. • Þeir búa til risastóran mann úr leir og setja í hann hjarta úr meri. • Þennan mann kalla þeir Mökkurkálf. • Hjarta Hrungnis sjálfs er úr steini; tindótt með þremur hornum. • Höfuð hans er einnig úr steini. • Hrungnir hefur mikinn steinskjöld en vopn hans er hein (brýni). • Þór kemur til einvígisins og er Þjálfi með honum í för. • Þjálfi fellir Mökkurálf í einvígi án mikillar fyrirhafnar.

6. Úr Skáldskaparmálum • Þór og Hrungnir, frh. • Þór ber sigur úr býtum í einvíginu við Hrungni. • Hrungnir lætur lífið þegar Þór lemur með hamrinum Mjöllni í höfuð honum. • Þór særist hins vegar í bardaganum. • Hrungnir kastar heininni að Þór en þá mætir hún hamrinum Mjöllni á flugi. • Heinin klofnar í tvennt: Annar hluti hennar fellur til jarðar og af honum eru heinberg orðin til. Hinn hlutinn lendir í höfði Þórs og hann fellur við.

7. Úr Skáldskaparmálum • Þór og Hrungnir, frh. • Hrungnir fellur dauður yfir Þór og annar fótur hans liggur yfir hálsi Þórs. • Þjálfi reynir að leysa Þór en tekst ekki enda er fóturinn gríðarþungur. • Aðrir æsir reyna slíkt hið sama en enginn hefur erindi sem erfiði fyrr en Magni, sonur Þórs og Járnsöxu, kemur föður sínum til bjargar. • Þór gefur honum hestinn Gullfaxa í þakklætisskyni. • Óðinn móðgast því honum finnst að Þór hefði frekar átt að gefa sér hestinn.

8. Úr Skáldskaparmálum • Þór og Hrungnir, frh. • Þór fer heim í Þrúðvang og stendur heinin enn í höfði hans. • Völva að nafni Gróa býðst til að gala seið til að losa um heinina. • Gróa er kona Aurvandils hins frækna. • Þór vill launa Gróu greiðann með því að færa mann hennar heim úr Élivogum. • Gróa verður svo fegin að hún gleymir öllum göldrum og því stendur heinin enn í höfði Þórs. • Sagt er að maður eigi aldrei að kasta hein þvert yfir gólf því þá hrærist heinin í höfði Þórs.

9. Úr Skáldskaparmálum • Þór og Geirröður • Eitt sinn fór Þór til Geirröðargarða án kostgripa sinna. • Þetta var Loka að kenna en hann var í för með Þór. • Loki var eitt sinn að skemmta sér í valsham Friggjar og flaug til Geirröðargarða fyrir forvitni sakir. • Þar var hann handsamaður og píndur til að lofa að koma Þór til Geirröðargarða án kostgripa sinna. • Á leið til Geirröðargarða kom Þór við hjá tröllkonu að nafni Gríður. • Hún var móðir Víðars hins þögla. • Gríður lánaði Þór megingjarðir og járngreipar sem hún átti. Einnig lánaði hún honum staf sinn, Gríðarvöl.

10. Úr Skáldskaparmálum • Þór og Geirröður, frh. • Á leið sinni til Geirröðargarða þurfti Þór að fara yfir ána Vimur. • Þá spennti hann um sig megingjörðunum og notaði stafinn Gríðarvöl til að komast undan straumnum yfir ána. • Þá varð hann var við að Gjálp, dóttir Geirröðar, stóð við ána og olli miklum vexti í henni. • Þá tók Þór steinhnullung mikinn og kastaði að Gjálp. Þar með stíflaði hann ána. • Svo náði hann taki á reyniviðarhríslu og komst þannig upp úr ánni.

11. Úr Skáldskaparmálum • Þór og Geirröður, frh. • Þegar Þór kom til Geirröðar var honum vísað til herbergis í geitahúsi. • Þar settist Þór í stól. • Brátt tók stóllinn að lyftast undir honum. • Þá stakk Þór stafnum Gríðarveli upp í þakið og lét sígast niður í stólinn. • Kom þá í ljós að dætur Geirröðar, Gjálp og Greip, höfðu verið undir stólnum og hafði Þór nú brotið bakið á þeim. • Þá lét Geirröður kalla á Þór í höllina til leika. • Hann kastaði glóandi járnmolum að Þór en Þór tók molana á lofti með járngreipunum og kastaði þeim aftur að Geirröði. • Geirröður forðaði sér undir járnsúlu en Þór kastaði járnmolunum svo fast að þeir fóru í gegnum súluna, Geirröð sjálfan, vegg salarins sem þeir voru staddir í og í jörðina fyrir utan.