TECHNIKI ZABEZPIECZEŃ TANKOWCÓW

1. TECHNIKI ZABEZPIECZEŃ TANKOWCÓW Kamila Kolan Agnieszka Łukaszewicz Marta Pietrzak Gr. 31 Transport

2. Konwencja SOLAS Głównym jej celem jest podniesienie bezpieczeństwa życia na morzu poprzez określenie koniecznych do spełnienia warunków konstrukcji, wyposażenia i obsługi statków, w aspekcie ich bezpiecznej eksploatacji. Konwencja SOLAS obejmuje różne aspekty związane z bezpieczeństwem życia na morzu: • przewóz ładunków, w szczególności ładunków niebezpiecznych - w połączeniu z osobnymi przepisami, m.in. Międzynarodowym Kodeksem o niebezpiecznych towarach morskich (IMDG Code), Międzynarodowym Kodeksem o budowie i wyposażeniu statków przewożących luzem niebezpieczne chemikalia (IBC Code), czy też Międzynarodowym Kodeksem o budowie i wyposażeniu statków przewożących luzem gazy płynne (IGC Code), • ochronę przeciwpożarową, wykrywanie i zwalczanie ognia, • wyposażenie i urządzenia ratunkowe - w połączeniu z Kodeksem o Urządzeniach Ratunkowych (LSA Code), • podział przestrzenny i stateczność statków, • radiokomunikację, • nawigację, • Międzynarodowy Kodeks Zarządzania Bezpieczeństwem (ISM Code), • Międzynarodowy Kodeks Ochrony Statków i Obiektu Portowego (ISPS Code), • specjalne wymagania dla statków o napędzie nuklearnym, • Kodeks jednostek szybkich (High SpeedCraftCode) oraz masowców.

3. Certyfikaty Lloyd's Register

4. KODEKS MORSKI Kodeks morski stosuje się do: • morskich statków handlowych, • ma zastosowanie do statków morskich używanych wyłącznie do celów naukowo-badawczych, sportowych lub rekreacyjnych (z wyjątkiem przepisów o przewozie ładunku lub pasażerów).

5. Konwencja STCW STCW (ang. Standards of Training, Certification and Watchkeeping) - międzynarodowa konwencja o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania świadectw oraz pełnienia wacht. Została przyjęta w Londynie 7 lipca 1978 i opublikowana w Polsce w Dz. U. z 1984 Nr 39 poz. 201. Oznacza to, że od tego dnia przedsiębiorstwa uprawiające żeglugę międzynarodową są zobowiązane do przestrzegania zapisów Konwencji dotyczących wyszkolenia marynarzy, a organa kontrolne powołane dla tego celu, w tym polskie urzędy morskie, do egzekwowania tych postanowień, pod rygorem przewidzianych na taką okoliczność sankcji.

6. Indywidualny sprzęt ratunkowy: • kamizelka, • światło sygnalizacyjne, • Koło ratunkowe, • pneumatyczna wyrzutnia liny, • Kombinezon ratunkowy, • Tratwa ratunkowa.

7. Zbiorowy sprzęt ratunkowy: • łódź ratunkowa, • tratwa ratunkowa, • urządzenia do wodowania (żurawie grawitacyjne itp.), • ześlizgi grawitacyjne, • rękaw ewakuacyjny.

8. Zapobieganie pożarom na statkach Środki zapobiegania i rozprzestrzeniania się pożarów i wybuchów na statkach zarówno w okresie ich budowy i remontów, jak też w okresie eksploatacji, do których należy zaliczyć: • eliminowanie potencjalnych źródeł, pożaru i wybuchu, • konstrukcyjne zabezpieczenie przeciwpożarowe, a szczególnie: - podział statku na odpowiednie strefy pożarowe, • zastosowanie konstrukcji ogniotrwałych i opóźniających rozprzestrzenianie pożaru na statku, • stosowanie do budowy bezpiecznych pod względem zagrożenia pożarowego, atestowanych materiałów konstrukcyjnych, termoizolacyjnych i wyposażeniowych, • rozwój skutecznych i niezawodnych urządzeń wykrywczych i sygnalizacyjnych, • doskonalenie systemów i metod czynnego zwalczania pożarów, • stałe szkolenie oraz doskonalenie świadomości i dyscypliny wśród załogi.

9. Przegrody przeciw pożarowe: • Przegroda typu A (przegroda ogniotrwała) — konstrukcja ogniotrwała utworzona przez grodzie lub pokłady, które powinny spełniać wymagania konwencji SOLAS-1974. • Przegroda typu B (przegroda opóźniająca) — konstrukcja opóźniająca utworzona przez grodzie, pokłady, sufity lub oszalowania, które powinny spełniać wymagania konwencji SOLAS-1974. • Przegroda typu C — przegroda przeciwpożarowa wykonana z materiałów niepalnych. Nie określa się wymagań dotyczących przenikania przez nią dymu i ognia ani spadku temperatury.

10. Podział tankowca na strefy pożarowe pionowe i poziome: Wymagane własności izolacyjne konstrukcji ogniotrwałych klasy A tworzących główne przegrody pożarowe pionowe lub poziome określone zostały przez konwencję SOLAS—1974 w zależności od rodzaju zagrożenia pożarowego i przeznaczenia pomieszczeń przyległych, oddzielonych przegrodą pionową lub poziomą (pokładem).

11. Podział tankowca na strefy pożarowe c.d. Muszą być spełnione wymagania dotyczące bezpiecznego oddzielenia i zabezpieczenia ładowni niebezpiecznych na statku przez: • usytuowanie ładowni do przewozu ładunków niebezpiecznych tak, aby bezpośrednio nie przylegały do pomieszczeń mieszkalnych, • usytuowanie ładowni dla ładunków wybuchowych przed przedziałami maszynowymi i kotłowymi, bez przylegania do tych przedziałów, • oddzielenie ładowni od przedziałów maszynowych i kotłowych przegrodami pionowymi i poziomymi klasy A-60; przegrody poziome A-60 można przy tym zastąpić instalacją "zraszania”, • wyposażenie ładowni w urządzenia i instalację do kontroli stężeń niebezpiecznych par i gazów oraz w instalację do zdalnego pomiaru temperatur, • zapewnienie możliwości zatapiania ładowni do przewozu materiałów wybuchowych.

12. Zwalczanie pożaru Wyposażenie indywidualne: • gaśnice pożarowe, • aparat oddechowy, • maska, • ubranie ognioodporne.

13. Instalacje gaśnicze na statkach Instalacje gaśnicze na statku służą do czynnego zwalczania pożaru przez doprowadzenie środka gaśniczego do pomieszczenia chronionego (z wyjątkiem instalacji wodnohydrantowej). Służą one do aktywnego zwalczania pożaru, który może powstać pomimo zastosowania zabezpieczeń konstrukcyjnych i przedsięwziętych środków ostrożności.

14. Rodzaje instalacji gaśniczych: • wodnohydrantowa, przeznaczona do gaszenia pożarów w pomieszczeniach nadbudówki, na pokładach otwartych i w ładowniach oraz do chłodzenia konstrukcji statku w celu zapobieżenia rozwojowi pożaru lub zmniejszenia niszczącego działania ciepła; są w nich wykorzystywane strumienie wody, podawane z prądownic ręcznych lub działek wodnych, • tryskaczowa, stosowana w pomieszczeniach mieszkalnych i służbowych na niektórych statkach pasażerskich lub przy stosowaniu zabezpieczenia konstrukcyjnego według sposobu II-C również na statkach towarowych,

15. Rodzaje instalacji gaśniczych: • na mgłę wodną stosowane do ochrony pomieszczeń kategorii specjalnej, w których mogą być przewożone pojazdy z paliwem w zbiornikach, pomieszczeń maszynowych, pomieszczeń do przechowywania cieczy palnych, pompowni i ładowni, • zraszania wodnego, stosowane w magazynach do przechowywania cieczy palnych, materiałów wybuchowych, oraz do ochrony wyjść awaryjnych z siłowni, wygrodzonych konstrukcjami A-O. • kurtynach wodnych, stosowane na otwartych pokładach ładunkowych promów w innych pomieszczeniach, w których nie można zastosować stałych przegród przeciwpożarowych poprzecznych, • zatapiania pomieszczeń do przewozu lub przechowywania materiałów wybuchowych i łatwo zapalnych,

16. Rodzaje instalacji gaśniczych: • Instalacje na pianę ciężką i średnią do zabezpieczania pomieszczeń maszynowych, ładunkowych i pompowni, • Instalacje na pianę lekką do zabezpieczania pomieszczeń maszynowych,

17. Rodzaje instalacji gaśniczych: • Instalacje na dwutlenek węglasłuży do zwalczania pożarów w pomieszczeniach zamkniętych,w których w czasie pożaru nie przebywają ludzie. Są to przedewszystkim ładownie (lub zbiorniki ładunkowe) oraz maszynownia statku. Chronią one również ma-gazyny materiałów palnych i innych podobnych pomieszczeń, służą do zwalczania pożarów w kolektorach gazów wylotowych z silników lub kotłów, w skrzyniach korbowych silników, w zbiornikach paliwa i smaru.

18. Zderzenie masowca z tankowcem Data: 2009-08-18 Jednostki: Tankowiec FormosaproductBrick i masowiec Ostende Max Miejsce: cieśnina Malakka u wybrzeży Malezji Przyczyna: Błąd nawigacyjny Skutki: Wybuch, pożar i wylew ropy naftowej, zaginiecie 9 członków załogi Formosaproduct.

19. Zderzenie masowca z tankowcem

20. Służba SAR Do zadań Służby SAR należy poszukiwanie i ratowanie każdej osoby znajdującej się w niebezpieczeństwie na morzu, bez względu na okoliczności w jakich znalazła się w niebezpieczeństwie, oraz zwalczanie zagrożeń i zanieczyszczeń olejowych i chemicznych środowiska morskiego: • utrzymywanie ciągłej gotowości do przyjmowania i analizowania zawiadomień o zagrożeniu życia oraz wystąpieniu zagrożeń i zanieczyszczeń na morzu, • planowanie, prowadzenie i koordynowanie akcji poszukiwawczych, ratowniczych oraz zwalczania zagrożeń i zanieczyszczeń, • utrzymywanie w gotowości sił i środków ratownictwa życia oraz zwalczania zagrożeń i zanieczyszczeń na morzu, • współdziałanie podczas akcji poszukiwawczych, ratowniczych oraz zwalczania zagrożeń i zanieczyszczeń z innymi jednostkami organizacyjnymi • współdziałanie z innymi systemami ratowniczymi funkcjonującymi na obszarze kraju, • współdziałanie z odpowiednimi służbami innych państw, w zakresie realizacji zadań statutowych. Zadania, o których mowa powyżej, Służba SAR wykonuje na podstawie "Planu akcji poszukiwawczych i ratowniczych" (Plan SAR) oraz "Krajowego planu zwalczania zagrożeń i zanieczyszczeń środowiska morskiego". Granice obszaru poszukiwania i ratownictwa, na którym Służba SAR wykonuje swoje zadania, oraz zasady współpracy w dziedzinie ratowania życia oraz zwalczania zagrożeń i zanieczyszczeń na morzu z odpowiednimi służbami innych państw określają porozumienia zawarte między rządami zainteresowanych państw. Służba SAR wykonuje również inne zadania związane z bezpieczeństwem morskim.

21. Zapory przeciwrozlewowe

22. NAJWIĘKSZE WYCIEKI OLEJU

23. Piractwo i napady zbrojne na statku • Rezolucja 40/61 Państwa konwencji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych z dnia 9 grudnia 1985 r. Rezolucja między innymi zaleca wszystkim państwom, zarówno jednostronnie, jak i we współpracy z innymi państwami, a także z właściwymi organami Narodów Zjednoczonych, podejmowanie działań mających na celu przyczynianie się do stopniowej eliminacji przyczyn leżących u podstaw międzynarodowego terroryzmu. Rezolucja 40/61 "zdecydowanie potępia jako przestępcze wszystkie akty, metody i działania terrorystyczne, bez względu na miejsce popełnienia i osobę sprawcy, w tym zwłaszcza działania zagrażające przyjaznym stosunkom między państwami i ich bezpieczeństwu". W rezolucji tej polecono Międzynarodowej Organizacji Morskiej "zbadanie problemu terroryzmu na statkach lub przeciwko statkom w celu opracowania zaleceń dotyczących właściwych środków". • Rezolucja A 738(18)na podstawie tej rezolucji wydawane są instrukcje postępowania dla kapitanów.

24. Udokumentowane miejsca ataków pirackich i kradzieży z 2008 roku

25. Rodzaje napadów na statki: Na otwartym morzu ( gł. Daleki Wschód: Filipiny; Karaiby, Afryka) : Zbliżając się do rejonu zagrożonego piractwem, na pełnym morzu, załoga przygotowuje się w sposób bierny: • rozkłada się na pokładzie węże pożarowe, • zwiększa się czujność, • zamyka się magazyny, • Zwiększa się wachta na mostku Wszystko w celu niedopuszczenia piratów na burtę statku. Taka obrona trwa tylko do momentu wejścia piratów na statek. Walka trwa do momentu kiedy nasze działania nie zagrażają życiu załogi. Zdarza się też zbrojne przejęcie statku i wypuszczenie tzw. statku widma (z lewymi papierami)

26. Rodzaje napadów na statki: • Na kotwicy, na redzie: W przypadku statku na kotwicy kapitan podejmuje decyzję o ile mają być zwiększone służby wachtowe i procedury (np. marynarz z UKF robi ciągły obchód)

27. Rodzaje napadów na statki: • W porcie: W porcie statek musi wprowadzić specjalną procedurę bezpieczeństwa – przychodzą z lądu tzw. wachmani – stoją przy trapie i kontrolują wszystkich. Należy ich kontrolować, gdyż jako miejscowi mogą być w zmowie ze złodziejami. Wszystkie pomieszczenia w nadbudówce i na zewnątrz muszą być zamknięte. Tylko jedne drzwi otwarte, przy trapie , gdzie stoi marynarz trapowy. Wszystko co da się wynieść z pokładu należy schować lub wynieść. Nadbudówka powinna być „odcięta” – np., drewnianą zaporą. W przypadku zauważenia złodziei na statku nie atakować napastnika tylko zrobić alarm i wezwać policję – nie ingerować bezpośrednio.

28. Nowoczesne zabezpieczenia przed atakami piratów

29. Porwanie przez Somalijskich piratów tankowca Data: 2009-03-26 Jednostka: Bow Asir Miejsce: Wybrzeże Somalii Opis: Norweski statek przewożący chemikalia z Zatoki Perskiej został zaatakowany przez 16-18 piratów uzbrojonych w karabiny maszynowe. Przybili oni do statku na dwóch małych łodziach. Do porwania doszło o godz. 8.29 rano. O 8.50 stracono kontakt z załogą.Międzynarodową załogę stanowi 27 marynarzy.

30. Porwanie przez Somalijskich piratów tankowca

31. Statystyka ataków piratów • W pierwszym kwartale 2011 roku na całym świecie piraci napadli na 142 statki, co jest rekordowym rezultatem - poinformowało Międzynarodowe Biuro Morskie. Organizacja podkreśla, że do 97 ataków doszło u wybrzeży Somalii. Dla porównania w tym samym okresie roku 2010 w regionie tym doszło do 35 napadów. Biuro podało, że w ciągu pierwszych trzech miesięcy bieżącego roku na świecie porwano w sumie 18 jednostek, w tym trzy tankowce, oraz 344 marynarzy. W tym okresie piraci zabili siedmiu członków załóg i ranili 34.

32. Zintegrowane systemy nawigacji System AIS (System Automatycznej Identyfikacji) jest statkowym systemem nadawczym i jest zdolny na przesłanie i obsłużenie ponad 4500 raportów na minutę i odświeżać dane co 2 sekundy. Zapewnia automatyczną wymianę danych, przydatnych douniknięcia kolizji między statkami oraz identyfikującystatek dla brzegowych systemów nadzorujących ruch statków.

33. Zintegrowane systemy nawigacji System ARPA (Automatic Radar PlottingAids) Urządzenia systemu ARPA dokonują obróbki danych radarowych i prezentują jej wyniki w określonej formie, bez konieczności aktywnego śledzenia obiektów przez obserwatora. Posiadanie systemu ARPA jest obowiązkowe dla wszystkich statków większych niż 10 000 RT brutto zbudowanych po 1.08.1984r.. Zapewnia doskonałe śledzenie celu dzięki zaawansowanej nawigacji z funkcją elektronicznej mapy i automatycznego sterowania i nawigacji.

34. Zintegrowane systemy nawigacji Radarowy System Zarządzania i Kontroli Ruchu Statków (VTS) VTS - są to usługi służące poprawie bezpieczeństwa i nawigacji i ochrony środowiska. Usługa ta musi mieć możliwość oddziaływaniai reagowania na sytuacje związane z ruchem mające miejsce na obszarach działania VTS. System ten ma za zadanie: • zbieranie danych i oceny ich, • podejmowanie decyzji, • zarządzania ruchem statków, • podstawową funkcją jest przydzielanie miejsc. • manewrowanie w celu uniknięcia kolizji.

35. Zderzenie tankowca z holownikiem Data: 2010-01-24 Jednostki: Tankowiec Eagle Otome i holownik Miejsce: Port Arthur w Teksasie Przyczyna: Błąd kapitana tankowca przy podchodzeniu do nabrzeża Skutki: Wyciek około 1 tysiąca baryłek ropy, resztę uda się bowiem odzyskać ze zniszczonego statku.

36. Zderzenie tankowca z holownikiem

37. AWARIA SILNIKA I ZATONIECIE Prestige Data: 2002-11-13 Miejsce: Wybrzeże Galicji Przyczyny: Meteorologiczne i przestarzała konstrukcja kadłuba (pojedyncze poszycie) Skutki: Wyciek 20 tys. ton ropy

38. Zatoniecie tankowca Prestige

39. Zderzenie tankowca z ruchomym portowym dźwigiem Data: 2007-12-08 Jednostki: Tankowiec Hebei Spirit Miejsce: U wybrzeży Korei Południowej Skutki: Do wód Morza Żółtego dostało się ponad 15 tys. ropy naftowej

40. Zderzenie tankowca z ruchomym portowym dźwigiem

41. KONIEC