DANE INFORMACYJNE

2. DANE INFORMACYJNE • Nazwa szkoły: Zespół Szkół w Brzeźnicy • ID grupy: 98/36_MF_G2 • Kompetencja: Matematyka i Fizyka • Temat projektowy : Rodzaje ruchu w przyrodzie. Różne ciekawe historie związane z ruchem. Semestr/rok szkolny: semestr V / 2012r.

3. Bardzo długo się zastanawialiśmy nad wyborem tematu– ostatecznie po wielu pertraktacjach wybraliśmy temat z fizyki : „ Rodzaje ruchu w przyrodzie. Różne ciekawe historie związane z ruchem „W naszej prezentacji umieściliśmy informacje o słynnych naukowcach, dokonaliśmy podziału ruchów w przyrodzie. Aby urozmaicić nasz projekt przeprowadziliśmy kilka doświadczeń. Pomyśleliśmy także o ciekawostkach , które zainteresują i zachęcą do pogłębienia wiedzy.

4. Naszą prezentację podzieliliśmy na takie części :

5. Mikołaj Kopernik Mikołaj Kopernik - (łac. Nicolaus Copernicus).Urodzony 19 lutego 1473 roku w Toruniu. Zmarł 24 maja 1543 roku we Fromburku. Kopernik był polskim astronomem. Jest autorem pracy: „O obrotach sfer niebieskich”. Praca to przedstawia szczegółowo i naukowo heliocentryczną wizję Wszechświata. Astronoma można nazwać prawdziwym człowiekiem renesansu, interesował się także: matematyką, prawem, ekonomią, strategią wojskową, był też lekarzem oraz tłumaczem

6. „ Eppursimuove !” A jednak się porusza ! (Galileusz) Układ słoneczny - animacja

7. Galileusz Galileo Galilei ur. 15 lutego 1564 w Pizie, zm. 8 stycznia 1642 koło Florencji – włoski astronom, astrolog, fizyk i filozof, twórca podstaw nowożytnej fizyki. POGLĄDY GALILEUSZA W swoich poglądach filozoficznych i naukoznawczych Galileusz występował przeciw spekulatywnemu rozwiązywaniu zagadnień przyrodoznawczych i zwalczał arystotelizm jako teoretyczną podstawę przyrodoznawstwa. Był zwolennikiem nauki opartej na doświadczeniu, równocześnie odcinał się od skrajnego empiryzmu i głosił, że samo nagromadzenie faktów nie stanowi jeszcze nauki. Galileusz uważał, że właściwym zadaniem nauki jest ustalenie prawidłowości następstwa i współwystępowania zdarzeń za pomocą rozumowania opartego na eksperymencie. Chcąc uczynić przyrodoznawstwo nauką ścisłą, położył nacisk na pomiary i matematyczną metodę wyrażania głoszonych twierdzeń. Uważał, że podstawą badań przyrodniczych powinny być jedynie właściwości ciał, które można mierzyć i wyrażać w języku matematycznym, a mianowicie - rozmiar, kształt, ilość, ruch. Galileusz sformułował zasadę względności ruchu, poprawny opis swobodnego spadania ciał, udowodnił, że tor ruchu pocisku jest parabolą. Był pierwszym fizykiem, który opierał Swoje teorie doświadczeniami. Galileusz był odkrywcą zasady względności (głosi ona, że prawa fizyki w dwóch inercjalnych układach odniesienia są takie same). .Zasada względności stoi w pozornej sprzeczności z faktem, że prędkość światła jest stała we wszystkich układach odniesienia. Aby "uratować" zasadę względności Albert Einstein zaproponował Teorię względności. http://www.mikolajkopernik.info/poglady-galileusza.html http://pl.wikipedia.org/wiki/Galileusz

8. Arystoteles Arystoteles, gr. Αριστοτέλης, Aristotelēs (ur. 384, zm. 322 p.n.e.) – jeden z dwóch, obok Platona największych filozofów greckich. Poglądy filozoficzne: Arystoteles podzielił ruchy na naturalne i wymuszone. Naturalne ruchy ciał to ruchy ciał niebieskich, oraz ruchy, dzięki, którym uzyskały one swoje naturalne położenia. Dla ciał ciężkich naturalnym położeniem jest Ziemia, więc spadają na nią, a lekkie ciała takie jak dym i para wodna unoszą się, bo tam jest ich naturalne miejsce.

9. Albert Einstein Albert Einstein ur. 14 marca 1879 r. w Ulm w Niemczech, zm. 18 kwietnia 1955 r. w Princeton w USA. – jeden z największych fizyków-teoretyków XX wieku, twórca ogólnej i szczególnej teorii względności, współtwórca korpuskularno-falowej teorii światła, odkrywca emisji wymuszonej. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w 1921 roku za wyjaśnienie efektu fotoelektrycznego. Opublikował ponad 450 prac, w tym ponad 300 naukowych. Wniósł też swój wkład do rozwoju filozofii nauki. Teoria względności (Alberta Einsteina) składa się z dwóch teorii fizycznych: - szczególnej teorii względności, odnoszącej się do układów inercjalnych, czyli poruszających się wobec siebie ze stałą prędkością, opublikowanej w 1905 roku. - oraz ogólnej teorii względności, czyli teorii grawitacji, będącej rozszerzeniem szczególnej teorii względności o opis zjawisk w układach nie inercjalnych (np. przyspieszanych lub oddziałujących grawitacyjnie), która została opublikowana 10 lat później, w 1915 roku.

10. Podział ze względu na tor ruchu układ odniesienia względność ruchu RUCH tor krzywoliniowy prostoliniowy

11. Podział ze względu na wartość prędkości układ odniesienia Względność ruchu RUCH wartość prędkości jednostajny jednostajnie przyspieszony jednostajnie opóźniony niejednostajnie zmienny

12. Speed of the Fastest Human, Running The Physics Factbook™Edited by Glenn Elert -- Written by his studentsAn educational, Fair Use website topic index | author index | special index As of June 2000, the fastest running human is Michael Johnson, the American track and field star who on August 1, 1996 set the world record of running 200 meters in 19.32 seconds. Johnson, by doing this, won an Olympic title in Atlanta, Georgia and broke the longest standing field record of the time; Pietro Mennea's 1979 record of 19.72 seconds. Johnson's record can be calculated to equal 10.35 m/s or 37.267 km/h. Johnson's events also include the 400 meter run which he ran in 43.18 seconds ranking him number one in the world in 1999. This broke the 11-year old record of American Butch Reynolds (43.29s). In this category, Johnson was undefeated throughout his career with forty four consecutive victories. An interesting fact to know is that in the animal kingdom Michael Johnson would be considered relatively slow; the cheetah, one of the world's fastest land animals, can sustain a top speed of about 30 m/s or 100 km/h -- three times the speed Michael Johnson can achieve. Katarzyna Januszkiewicz -- 2000

14. Split times and instantaneousspeedsin 10 m intervalsWorldChampionships; Athens, Greece; 1997(adaptedfromMureika, reference 3 above) The student who wrote the original essay focused her attention on the average speed of the record setting athletes. Average speed is found by dividing the distance covered by the total time elapsed. Readers of this essay might also find it interesting to know the instantaneous speed of the athletes; that is, the speed as measured over an vanishingly small time interval. Instantaneous speed is often thought of as the "actual speed" as it varies with the actions of the athlete. In contrast, the average speed is often viewed as an artifact of calculation -- one that summarizes a complex event with a single number. In track and field, instantaneous speed can be approximated by fitting a smooth, continuous curve to a runner's split times -- the time for the runner to reach a set of equally spaced milestone distances. Split times for the 100 m dash are taken every 10 m. A table of split times with the calculated instantaneous speeds from the 1997 World Championships in Athens, Greece is shown to the right. Note that the first and second place runners had the same instantaneous speeds (11.80 m/s) at the 60 m split. A more detailed analysis of the data (see reference 1) indicated that they also reached the same maximum instantaneous speed of 11.87 m/s just before this point.

15. An interesting and easy way to determine the instantaneous speed from the split times can be done using any basic data analysis program. Plot the distance against the split times and execute a curve fitting analysis. I chose to fit Maurice Greene's split times at Athens to a fourth order polynomial. The advantage of using this curve is that the software I have can determine the best fit coefficients in a fraction of a second Instantaneous speed can then be found by taking the derivative of this graph (the slope of a line tangent to the curve at any point).

16. Which when graphed looks like this … vmax = 11.78 m/s at t = 5.53 s There is a serious problem with this graph, however, as it shows a non-zero initial speed. Sprinters are not allowed to "jump the gun"; that is, they must be at rest when the starter's pistol is fired. Such an event would surely have been detected by race officials and a false start would have been called. A proper model would have to reflect this fact.

17. The value of the derivative at the origin is zero for the second and higher order terms (so they get to stay), but the derivative of the first order term is a constant (so it has to be tossed). I chose to refit the split times to a polynomial with terms of order 2 through 6. It took about an hour for the analysis software to fit this curve to the data. Again, instantaneous speed can be found from the derivative.

18. Which when graphed looks like this … vmax = 11.80 m/s at t = 7.02 s Is this curve better than the previous one? Well, yes. The initial velocity is now zero as one would expect. Is this the perfect curve? Well, no. Check out the slope at the origin. You should recall that the slope of a speed-time graph is the acceleration. This curve shows a non-zero acceleration at the beginning of the race, which is against our expectations. The acceleration should build up quickly starting from zero. Again, the runners can't "jump the gun". A workaround for this problem would be to drop the second order term from our polynomial and see what happens. Maybe I will try that someday, but given the sluggish response of the data analysis software I'm using, I doubt it. A new approach is probably necessary -- one that may not be appropriate for the level of this book. Editor's Supplement -- 2001

19. Records were meant to be broken. We now have a new fastest human and his name is Usain Bolt. Editor's Supplement -- 2008, 2009 External links to this page: Speed Records, Racers, Machines, Ways, Reading, Speed101 Horse versus human, who would win? Jason Kottke Żródło strony : http://hypertextbook.com/facts/2000/KatarzynaJanuszkiewicz.shtml

20. Rekordy w świecie zwierząt : Najszybsza pływająca istota Najszybsze zwierzę lądowe - żaglica (osiąga prędkość 110 km/h) – gepard (prędkość 120 km/h) Najszybszy ptak – sokół wędrowny (lot nurkowy do 350 km/h) Najszybszy owad - ważka Austrophlebia Najszybsza dwunożna istota  - struś emu (osiąga prędkość 70 km/h)

21. W naszej prezentacji uporządkowaliśmy wiadomości o różnych rodzajach ruchów. Po przeprowadzeniu naszych badań zaskoczył nas fakt , że przykładów w otaczających nas środowisku ruchu prostoliniowego jest bardzo , jeśli występuje na na niezbyt długim odcinku drogi. Nawet ruch kropli wody , jeśli zawieje wiatr nie spada prosto w dół. Okazało się także , że z ruchem jednostajnym jest podobnie , występuje on , ale na stosunkowo krótkich odcinkach drogi czy czasu. Dziękujemy za uwagę 

22. Grupa w składzie: Agata Rygielska Natalia Kopania Ola Markulak Patrycja Nowak Bartek Woś Daniel Sirant Dawid Irski Hubert Majchrzyk Mariusz Najdek Szymon Chabiniak Szymon Sygutowski opiekun: Jolanta Rewaj Dziękujemy za uwagę ;)

23. Bibliografia: H.Backe ,,Z fizyką za pan brat” P.G. Hewitt ,,Fizyka wokół nas’’ G.Białkowski, W.Oliferuk ,, Fizyka’’ R.Sosiński, ,,Fizyka i my’’ S.Pople, P.Whitehead, ,,Vademecum ucznia.Fizyka’’ A.Piekara, ,,Mechanika ogólna’’ http://hypertextbook.com/facts/2000/KatarzynaJanuszkiewicz.shtml